Warszawa: Joan Laage, Sylwia Hanff, Robert Jędrzejewski „Beksiński_Butoh. Dekonstrukcja”

Teatr Limen Butoh zaprasza na prezentację spektaklu inspirowanego malarstwem Zdzisława Beksińskiego. Przedstawienie przygotowują wspólnie Joan Laage (Kogut Butoh) i Sylwia Hanff – (Limen Butoh) we współpracy z Robertem Jędrzejewskim (muzyka i wideo-partytura).

Od obrazu wymagam tego samego, czego od muzyki: by wprawiał mnie w stan ekstazy, ale nie przy pomocy tego, co zostało namalowane, ani jak zostało namalowane, lecz za pośrednictwem czegoś nieuchwytnego, co staram się odnaleźć w sercu i pod powiekami, ale czego nie umiem nazwać. Zdzisław Beksiński

Od artystów:

Malarstwo Zdzisława Beksińskiego najczęściej postrzegane jest jako pełne mrocznych wizji mających nastrój grozy. Inne aspekty sztuki tego artysty pozostają niedostrzeżone. Chcemy przekroczyć stereotypowe postrzeganie sztuki Beksińskiego i odkryć na nowo pomijany „mistyczny” aspekt jego malarstwa, będący duchową wędrówką, widoczną szczególnie w drugiej połowie jego twórczości.

Beksiński obrał całkowicie indywidualną drogę twórczą, podobnie jak twórcy butoh, nawet na przekór wszystkim awangardowym prądom i kierunkom współczesnej sztuki.  Niezwykle interesujące dla nas, tancerzy butoh, są obecne w jego twórczości transgresje i transformacje cielesności oraz szczególna relacja ciała z przestrzenią.

Tematem poszukiwań artystycznych był również, podkreślany przez samego artystę oraz krytyków, związek malarstwa Beksińskiego z muzyką – punkty styczne w architektonice utworu muzycznego i architektonice obrazu. „To, co jest namalowane, nie ma dla mnie większego znaczenia. Ważne jest, jak to działa w sensie dźwięku, formy i dźwięku koloru położonych w tym a nie innym miejscu. A więc posługuję się kształtem, ale dla celów, które nazwałbym celami muzycznymi.” Stąd nasza idea sięgnięcia do języka muzyki współczesnej i formy video-partytury tworzonej przez Roberta Jędrzejewskiego.

Bardzo dziękuję! To było wyjątkowe, wyważone, wciągające, plastyczne i niezwykłe!

…Ciemności rozjaśnione zostały. To był świetny spektakl. I zaskakujący niespodziewaną niespodzianką improwizacji duo. Beksiński wkroczył w kolejne wymiary.

Chyba najbardziej fascynujący performans na jakim byłam. Otchłań Beksińskiego ożywiona za pomocą tańca, gestów i mimiki przez dwie znakomite artystki. Dziękuję!.  [recenzje widzów]

Muzyka i wideo-partytura: Robert Jędrzejewski

Kostiumy: Sylwia Hanff, Małgorzata Chrust

Instalacja: Joanna Pielat

BILETY: https://goingapp.pl/evt/1516108/beksinski-butoh-dekonstrukcja-teatr-limen-butoh

W sobotę 7 kwietnia Joan Laage poprowadzi również warsztaty butoh.

Więcej informacji

Dwa dni później, w niedzielę 8 kwietnia 2018 Teatr Limeb Butoh zaprasza również na wydarzenie Fort butoh. Inspiracją da niego jest Fort Mokotów – jego historia, atmosfera, zabytkowe budynki, teren, a nawet roślinność porastająca ruiny.  Fort M – schowany na warszawskim Mokotowie. Tragiczne wydarzenia ukryte w pamięci miejsca, budynków, ziemi. Ważne dla tego miasta i dziejów Polski. A jednocześnie nowe, współczesne życie, które powstaje w tym miejscu: biznes, sztuka, rozrywka. I jeszcze korzenie drzew splecione z ruinami Fortu – natura i jej niepokonana moc odradzającego się życia…

Więcej informacji

Produkcja spektaklu współfinansowana przez m. ST. Warszawa.

BUTOH – kontrkulturowa forma współczesnego tańca, która narodziła się w Japonii na przełomie lat 50. i 60 XX w. Zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, nie tylko japońskiej. Inspiracją były też ekspresjonizm, koncepcja teatru okrucieństwa Antonina Artauda, filozofia Nietzschego, pisma Bataille’a, twórczość Geneta. Odwołuje się do ludowej estetyki brzydoty, sam w sobie jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia. Butoh to taniec, którego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z Jaźnią i jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.

Sylwia Hanff – pionierka i najbardziej rozpoznawalna tancerka butoh w Polsce. Uczyła się u największych mistrzów butoh (Ko Murobushi, Daisuke Yashimoto, Carlotta Ikeda, Yoshito Ohno oraz Atsushi Takenouchi, Tadashi Endo, Ken Mai, Kan Katsura i inni); performerka teatru fizycznego, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała, nauczycielka jogi i medytacji; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych festiwalach i warsztatach tańca w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii; brała udział w międzynarodowych projektach tanecznych; była aktorka zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową; współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi; mgr filozofii UW; menadżerka kultury – od wielu lat organizuje wydarzenia butoh; od kilkunastu lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i medytacji w ruchu. Od 2002 roku prowadzi Teatr Limen Butoh, stworzyła kilkanaście autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji. Została opisana w książce Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy Magdaleny Zamorskiej i The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland, Jadwigi Majewskiej.  Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. www.limenbutoh.net  FB https://www.facebook.com/limenbutoh

Joan Laage (Kogut butoh) – pionierka i jedna z najbardziej znanych zachodnich tancerek butoh, założycielka DAIPANbutoh Collective, Seattle/USA. Studiowała butoh u mistrza Kazuo Ohno i Yoko Ashikawy w Tokio, a także na warsztatach Mina Tanaki, Sankai Juku, Akira Kasai, Masaki Iwana; pod koniec lat 80-tych występowała z Gnome – grupą prowadzoną przez Ashikawę. W 1990 osiadła w Seattle i założyła Dappin` Butoh. W czasie gdy mieszkała w Polsce, przyjęła artystyczny pseudonim Kogut Butoh. W 2006 i 2007 podróżowała po Azji, tworząc tam projekty butoh. W maju 2011, twórczość Joan była omawiana na sympozjum butoh w UCLA. Joan występowała na festiwalach butoh w Nowym Yorku, Chicago, Portland, Boulder, Seattle i Paryżu. Jej doktorat (Ph.D. in Dance & Related Arts, Texas Woman’s University, 1993), dotyczył ciała w tańcu butoh. Joan została opisana w książkach Sondry Fraleigh – Tańcząc w stronę mroku: Butoh, Zen, i Japonia oraz Butoh: Metamorphic Dance and Global Alchemy. Joan często tworzy prace site-specific. Jest również nauczycielką Tai Chi i posiada certyfikat z Analizy Labana. Jej najnowsze projekty to Suitcases Project, 4Culture Historical Site(s)-Specific Project. The Engendering Project częściowo wspierany przez City of Seattle Office of Arts & Cultural Affairs i Borderlines: The Dead Class Revisited inspirowany Teatrem Śmierci Tadeusza Kantora. Często podrózuje po Europie występując w wielu miastach w różnych krajach. www.seattlebutoh-laage.com  www.daipanbutoh.com

Robert Jędrzejewski – wiolonczelista i kompozytor, muzyk intuitywny, kreatywny improwizator. W swojej twórczości eksploruje performatywny wymiar muzyki, wykorzystując w pracy kompozytorskiej zainteresowania improwizacją, sztuką intuitywną oraz performansem i eksperymentami audiowizualnymi. Miejsce wyjątkowe w jego dorobku, obok brzmień elektronicznych, zajmuje ukazywana we współczesnym świetle wiolonczela. Studiował w krakowskiej AM w klasie wiolonczeli prof. Łapińskiego, uczeń m. in. Bogusława Schaeffera, studia kompozytorskie uzupełniał pod kierunkiem Marka Chołoniewskiego i Lidii Zielińskiej; kursy wykonawstwa muzyki współczesnej i kompozycji w Krakowie, Stuttgarcie, Avignon (IRCAM), Gdańsku (pod kierunkiem prof. A.rkadiusza Kaczyńskiego), był stypendystą Fundacji Płockiej. Od 2014 roku jest doktorantem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.  Współpracuje z Teatrem Performer, jest organizatorem Festiwalu Sztuk Intuitywnych. Współtwórca SALULUEKIP duetu improwizujących kompozytorów (wspólnie z Anną Jędrzejewską). Grupa działa na pograniczu muzyki intuitywnej, komputerowej, elektronicznej oraz audioart. Wystąpieniom towarzyszy najczęściej performance lub video art. Czerpią z muzyki współczesnej i budując własne struktury i swoisty język muzyczny. Istotą działania jest balansowanie pomiędzy artystyczną koncepcją a intuicją. Obecnie zaangażowany w realizację projektu Video Partytura – intuitywnej inspiracji dla kompozytora i nowej perspektywy dla odbiorcy. https://www.youtube.com/channel/UCAv6ENRMbCnh9HDDZ6kufeg/videos

Warszawski Teatr Limen, prowadzony przez Sylwię Hanff od 2002 roku, jest jednym z kilkunastu najważniejszych polskich teatrów tańca opisanych w książce Jadwigi Majewskiej The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland wydanej przez Instytut Teatralny w 2011 w języku angielskim, będącej wizytówką polskiego tańca kierowaną do odbiorców i organizatorów zagranicznych. Od kilkunastu lat prowadzi współpracę międzynarodową, organizuje wydarzenia artystyczne (prezentacje spektakli gości z polski i zagranicy i warsztaty butoh), a także zaprasza zagranicznych artystów do udziału w swoich projektach. Teatr Limen występował na wielu międzynarodowych festiwalach, otrzymał nagrody na konkursach teatralnych i tanecznych. TL dotychczas zrealizował 18 spektakli, wiele etiud i improwizacji; współrealizował międzynarodowe projekty. TL pracuje w zmiennym składzie, otwarty na współpracę z różnymi artystami plastyki, muzyki i teatru, dzięki której dokonuje się wymiana energii twórczej i wzajemnych inspiracji.