Warszawa: „Obecni ciałem” – perfomanse polskich tancerzy butoh: Sylwia Hanff, Katarzyna Pastuszak, Paweł Dudziński

Zdjęcie: Warszawa: „Obecni ciałem” – perfomanse polskich tancerzy butoh:  Sylwia Hanff, Katarzyna Pastuszak, Paweł Dudziński

Na zdjęciu: Sylwia Hanff, „8 pustyń”. Fot. Arkadiusz Rączka.

Wersja do druku

Udostępnij

Program wieczoru:

  • Sylwia Hanff (TEATR LIMEN BUTOH, obiekty Marzenna Anna Olszewska)
  • Katarzyna Pastuszak (Teatr Amareya, muzyka Joanna Duda)
  • Paweł Dudziński (Teatr Performer, wokal: Bożena Dudzińska, muzyka live: Robert Jędrzejewski)
  • Pokaz fotografii tańca butoh – Yassiek Janusz Matuszewski
  • Promocja książki Magdaleny Zamorskiej Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy butō
  • Wystawa malarstwa inspirowanego butoh – Anna Matuszewska

PERFORMANSE

SIMRAN. Pieśń taneczna

Koncepcja i taniec: Sylwia Hanff

Obiekty: „Ab INTRA” Marzenna Anna Olszewska

Premiera: Obecni Ciałem – Butoh/PL Warszawa

dotykam palcami półprzezroczystych warstw

(wspomnień ich końce gładko przylegają do

siebie niektóre tworzą szczeliny w bycie

wystają ostro ranią moje wnętrze jeden

gest (dłoni) zmienia bieg czasu

nie tyle go zawracając co

przesuwając jego oś choć to może

ma znaczenie tylko dla oka

mojego umysłu pamięci

szelest dawnych głosów rozsypuje się na miriady

iskier (wpadających wprost do moich ust)

wchłanianych oddechem kosmosu

***

pomiędzy nocą a świtem

pomiędzy wczoraj a dzisiaj

ciemność zaczyna przechodzić w światło

czas zatrzymuje się w ciszy nabrzmiałej nadzieją

w chwili niezwykłego lśnienia

głosy przeszłości stają się echem

sny i cienie nocy blednącym odbiciem księżyca w spokojnej tafli jeziora

dotknąć nieuchwytnego iskrzącego jak poranna mgła

zintensyfikowane doznanie istnienia

pąki kwiatów tuż przed rozkwitem

Sylwia Hanff – pionierka i najbardziej rozpoznawalna tancerka butoh w Polsce (butoh uczyła się u największych mistrzów, tj. Ko Murobushi, Daisuke Yashimoto, Carlotta Ikeda, Atsushi Takenouchi, Kan Katsura, Tadashi Endo), performerka tearu fizycznego, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała, nauczycielka jogi kundalini i medytacji labiryntu, tancerka-mim; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych festiwalach i warsztatach tańca w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii; uczyła się i występowała ze Studiem Mimów Stefana Niedziałkowskiego w Teatrze na Woli; tańczyła w
międzynarodowych projektach tanecznych; była aktorka zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy przy Teatrze Żydowskim w Warszawie, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową; współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi; mgr filozofii UW; menadżerka kultury – od kilkunastu lat organizuje warsztaty butoh (Atsushi Takenouchi, Kan Katsura, Ken Mai, Joan Laaage); od kilkunastu lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i medytacji w ruchu; od 2002 roku prowadzi Teatr Limen Butoh, stworzyła kilkanaście autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji

www.limenbutoh.net

Marzenna Anna Olszewska – Skończyła Warszawską Akademię Sztuk Pięknych, wydział  rzeźby. Autorka wielu wystaw, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:

Podstawą moich zainteresowań są formy przestrzenne szeroko pojęte, od rzeźby realistycznej, figuratywnej, po różnego rodzaju aranżacje w których, korzystam z wszelkich dostępnych materiałów.Mój temperament artystyczny zmusza do ciągłych eksperymentów i jedyną zasadą jaka mi tu towarzyszy to jej brak. Dlatego z ciekawością otworzyłam się na propozycje żeby moje obiekty „zatańczyły” taniec butoh, w jakimś sensie spełnią się moje marzenia niespełnionej tancerki, fizycznie mnie na scenie nie będzie a jednak będę.

YAMERU MAIHIME_PROLOG

Koncept i wykonanie: Katarzyna Pastuszak

Muzyka: Joanna Duda

Premiera: Obecni Ciałem – Butoh/PL Warszawa

Yameru maihime_prolog to pierwsza część tryptyku inspirowanego postacią  Tatsumiego Hijikaty – ojca japońskiego tańca butoh. Tytuł projektu odwołuje się do quasi-autobiograficznej powieści autorstwa Hijikaty Tatsumiego pt. Yameru maihime (Tańcząca chora księżniczka). Spektaklem Yameru maihime_prolog Katarzyna Pastuszak otwiera cykl, w którym z jednej strony sięgać będzie do własnego dzieciństwa, z drugiej zaś podejmie dialog z koncepcjami japońskiego artysty. Projekt Yameru maihime autorstwa Katarzyny Pastuszak zbiega się z publikacją książki pt.  Ankoku butō Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie autorstwa Pastuszak i stanowi kolejny etap jej poszukiwań na obszarze butoh.

 

Katarzyna Pastuszak – tancerka, teatrolog, tłumacz, doktor nauk humanistycznych, prezes Stowarzyszenia Amareya Art, Kurator Gdańskiego Festiwalu Tańca (2009-2014). Od 2003 współtworzy Teatr Amareya działający w Gdańsku. W 2015 otrzymała stypendium MKIDN „Młoda Polska” na realizację projektu Kantor_Tropy oraz nominację do prestiżowej nagrody „Splendor Gedanensis”. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya 2003-2013 oraz w projektach z twórcami zagranicznymi. Reżyseruje również projekty teatralne z osobami niepełnosprawnymi i niewidomymi. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji, Japonii, na Grenlandii. W 2014-2015 współtworzyła następujące spektakle i działania performatywne: VHS nr 33 – WCZASY 1983 (premiera na Streetwaves 2014); Mushi no Hok (premiera na Festiwalu Kultury Azjatyckiej MADE IN AZJA, XII Bałtycki Festiwal Nauki, UG), Fragile (premiera na International Festival „Sound Around Kaliningrad” BBNCCA (Baltic Branch of National Centre for Contemporary Arts), Kaliningrad Rosja), Ocalony (premiera na 11. International Dance and Theatre Festival w Theatre X w Tokio), Forandring (premiera na Villkvinneseminar Mosjoen, Norwegia), Sisimiut Needs a Hero (Sisimiut Kulturhus na Grenlandii). W grudniu 2014 nakładem wydawnictwa Universitas ukazała się książka Pastuszak pt. Ankoku butō Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie, 2010). Teatr Amareya prowadzony przez Pastuszak został rekomendowany przez jury Polskiej Platformy Tańca 2014 do prezentacji swojej twórczości w ramach bloku „Wizytówka artysty”. W latach 2014-2015 spektakl NOMADKA w reżyseriiPastuszak został zaprezentowany m.in. podczas 11. International Dance and Theatre Festival w Theatre X w Tokio, w Sisimiut Kulturhus na Grenlandii i w Teatrze Narodowym Grenlandii w Nuuk.

PERFORMANS INTUITYWNY

Paweł Dudziński

wokal: Bożena Dudzińska

muzyka live: Robert Jędrzejewski

Paweł Dudziński urodził się 18 lutego 1944 roku w Lublinie. Dyplom z rzeźby uzyskał we wrocławskiej PWSSP w 1973 roku. W 1983 roku założył Teatr Performer w Zamościu, który łączy taniec butoh do muzyki wykonywanej na żywo. Z teatrem wykonał Największe Malowidło na świecie o powierzchni 17.830 metrów kwadratowych na placach, uliczkach i Rynku Wielkim w
Zamościu wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa w 1997 roku. Ze swym teatrem występował na wielu ważnch festiwalach w kraju i Europie. W Zamościu stworzył Międznarodowy Festiwal Sztuk Intuitywnych polegający na zbiorowej kreacji teatralnej, który organizowany jest obecnie w Lubiążu.

Tańczył od dziecka w zespołach folklorystycznych. Na studiach w zespole Krakus i później w Zespole Śląsk. Tańca butoh uczył się od takich Mistrzów jak Joan Laage, Daisuke Yohimoto, Rita Batarita i Ko Murobuschi. Stworzył odmianę butoh wzbogacając go o działania performatywne z obszaru plastyki jak action painting i body art. Gdzie stykając się z tworzywem malarskim – tworzy na swoim ciele specyficzny kostium aktorski a przenosząc akcję na płótno wiszące bądź leżące – tworzy unikatowy zapis energii spektaklu. Jakość takiego wystąpienia zależeć będzie od energii miejsca i atmosfery jaką stworzą widzowie oraz muzycy.

Bożena Dudzińska – współzałożycielka Teatru Performer i Festiwalu Sztuk Intuitywnych. Wokalistka – kontralt o niespotykanej skali (rozpiętość 4 oktaw), wchodzący w skalę męskiego barytonu. Prowadzi warsztaty impostacji głosu, interpretacji tekstu, improwizacji wokalnej. Początki jej kariery zawodowej to Zespół ŚLASK i Opery Śląskiej w Bytomiu. Obecnie należy do Teatru Performer.

Robert Jędrzejewski – artysta muzyk, improwizator, wiolonczelista. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, obecnie doktorant Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Współtwórca duetu improwizujących kompozytorów SALULU; współorganizator Konferencji Sztuki Nowej INTUITIVA. Ma na koncie liczne prezentacje i kooperacje artystyczne w kraju, a także w Europie, USA i Kanadzie. Stypendysta Ministrstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i benificjentem programu „Kolekcje – Zamówienia Kompozytorskie” organizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Pokaz fotografii tańca butoh

Yassiek Janusz Matuszewski

 

Zaczęło się od butoh, chyba w 1998. Obejrzałem spektakl fantastycznego japońskiego tancerza Atsushiego Takenouchiego i… dosłownie rzucił mnie on na kolana. Nie chodziło o piękno w potocznym rozumieniu, tylko o autentyczność i ekspresję wypowiedzi. Dla mnie to jest w sztuce najważniejsze. Po spektaklu dowiedziałem się, że Atsushi prowadzi warsztaty. Przez kilka następnych lat uczestniczyłem w nich.W pewnym momencie, obserwując Atsushiego, zapragnąłem utrwalać swoje wrażenia i wtedy pomyślałem o fotografii. Pierwsze zdjęcia tańca zrobiłem właśnie na jego warsztatach.

 

Ważniejsze daty:

1998 – doznaje syndromu Stendhala, uczestnicząc jako widz w spektaklu mistrza butoh Atsushiego Takenouchiego. 2005 – zaczyna dokumentować warsztaty, próby i spektakle teatru tańca i performance.

2007 grudzień – pierwszy udział w zbiorowej wystawie fotografii teatrów tańca w Centralnym Basenie Artystycznym.

2009 czerwiec – pierwsza indywidualna wystawa fotografii teatrów tańca „Łowca Motyli/ Butterfly Hunter” w Starej Prochowni i Centralnym Basenie Artystycznym.

2011 październik – udział w zbiorowej wystawie fotografii teatrów tańca „Man in E‑motion” zorganizowanej przez Centrum Sztuki Mościce.

2011 październik – zdjęcia na okładce i ilustracjach książki Anny Królicy Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu.

2012 lipiec – większy wywiad w miesięczniku „Foto” nr 07/2012.

2012 październik – udział w zbiorowej wystawie fotografii teatrów tańca „Man in E‑motion 2” na billboardach w Tarnowie zorganizowanej przez Centrum Sztuki Mościce.

2012 listopad – indywidualna wystawa fotografii teatrów tańca w Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki. 2012 grudzień – indywidualna wystawa fotografii teatrów tańca w Madrycie zorganizowana przez Daniela Abreu. 2013 grudzień – zdjęcia w książce Jadwigi Majewskiej

Wystawa malarstwa inspirowanego tańcem butoh, młodej malarki Anny Matuszewskiej, hol CPK w trakcie wieczoru Obecni ciałem

Promocja książki Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy butō Magdaleny Zamorskiej

Magdalena Zamorska – doktor nauk humanistycznych, kulturoznawczyni, tłumaczka; adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa UWr. Do jej zainteresowań badawczych należą: strategie twórcze, zagadnienia doświadczania, percepcji i recepcji, sposoby angażowania widza w nowym tańcu, jak również związki sztuk performatywnych z technologią i nauką. Zrealizowała projekt badawczy Multimedia: strategie wykorzystywania nowych mediów (elektronicznych, cyfrowych) w polskim nowym tańcu. Publikowała w wielu pismach, m.in. w „Kulturze Współczesnej”, „Didaskaliach”, „Teatrze”.

Podstawowym założeniem Autorki jest twierdzenie, iż istota butō to nie estetyka używana w przedstawieniach, lecz stan osiągany w rezultacie praktyki przez performera i doświadczany przez świadków jego działania. Tej istoty nie można szukać w wyizolowanym dziele przedstawieniu. Znaleźć ją można przez odejście od estetyki tradycyjnej ku estetyce performatywności. To podstawowe przesunięcie wyznacza oryginalny punkt wyjścia książki. […] W efekcie powstała bardzo interesująca galeria odmian polskiego butō, będąca czymś w rodzaju zbiorowej definicji tego zjawiska, a jednocześnie pokazująca całą sieć jego pokrewieństw i związków. Dzięki podejmowaniu za każdym razem na nowo prób definiowania butō zgodnie z poglądami poszczególnych artystek i artystów, Autorka stworzyła panoramę ukazującą złożoność tej sztuki, w tym także sprzeczności między odmiennymi sposobami  jej rozumienia.

Prof. dr hab. Dariusz Kosiński

 Autorka – sprawnie wykorzystując metodologię kulturoznawstwa, performatyki i antropologii  – zrekonstruowała i przeanalizowała warsztat artystyczny oraz źródła inspiracji artystów butō czynnych w Polsce. […] Swoje stanowisko kompetentnie wzmocniła nawiązaniami do współczesnej neuronauki.

Prof. dr hab. Mirosław Kocur

Wydawnictwo LIBRON/Instytut Muzyki i Tańca, 2014 http://libron.pl/katalog/czytaj/id/137

BUTOH jako kontrkulturowa forma współczesnego tańca, narodził się w Japonii na przełomie lat 50. i 60. Jego powstanie łączy się z właściwą współczesnym czasom wymianą międzykulturową – powstał w wyniku fascynacji japońskich artystów XX w. europejską sztuką awangardą: teatrem, tańcem, filozofią, sztukami plastycznymi. Japońscy artyści dokonali połączenia myśli Wschodu i Zachodu, czego wynikiem jest tak niezwykłe zjawisko jak taniec butoh i dlatego też znajduje ono odbiorców zachodnich, którzy identyfikują się z tematami poruszanymi w butoh, w ten efekt obcości kulturowej został przekroczony. BUTOH proponuje

„totalną obecność” i szczególną jakości ruchu, zasadniczo różniącą się od innych form teatru fizycznego i tańca.

Bilety: 15 zł do kupienia przed pokazami

Dzień wcześniej w tym samym miejscu organizatorzy zapraszają na warsztaty butoh Ślad Innego, eksplorujące istotny związek tańca butoh z Teatrem Miłości i Śmierci Tadeusza Kantora. Warsztaty poprowadzą Sylwia Hanff i Paweł Dudziński.

Więcej informacji

Organizator: Centrum Promocji Kultury  www.cpk.art.pl

Teatr Limen Butoh, Warszawa www.limenbutoh.net

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Warszawa: Centrum Promocji Kultury ul. Podskarbińska 2

powiązane

Ludzie

Zespoły

Organizacje

Festiwale

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close