Fot. materiały Instytutu Teatralnego.
Teatr Wielki – Opera Narodowa zaprasza na balet w choreografii Johna Neumeiera w trzech aktach z prologiem według powieści Aleksandra Dumasa.
Egzemplarz Damy kameliowej Aleksandra Dumasa (syna) znajdował się wśród eksponatów na wystawie Blaski i nędze. Obrazy prostytucji 1850-1910 w paryskim Musée d’Orsay. Autorem scenografii tej wystawy był reżyser operowy Robert Carsen. W salach wyłożonych kosztownymi tkaninami – takimi jakie wyściełały buduary kurtyzan – można było oglądać między innymi „fotel rozkoszy” skonstruowany dla syna królowej Wiktorii czy rozpartą na łóżku nagą Rollę Henri Gervexa. Kokoty, demi mondaines, grandes horizontales drugiej połowy XIX wieku inspirowały twórców – ucieleśniały marzenie o wolności oraz jej cenę; jak mówił Kees van Dongen: „One znały życie we wszystkich jego wyrazach”.
Dama kameliowa to jeden z najsłynniejszych baletów Johna Neumeiera. Skojarzył on romantyczną miłość Małgorzaty i Armanda z muzyczną kwintesencją romantyzmu, jaką jest twórczość Fryderyka Chopina. Przedstawienie powstało w 1978 roku w Stuttgarcie, a potem choreograf bardzo oszczędnie udostępniał je innym zespołom baletowym. Wykonywane jest oczywiście w Hamburgu, a w ostatnich latach pojawiło się także na scenach Opery Paryskiej, American Ballet Theatre w Nowym Jorku, Teatru Bolszoj w Moskwie, a niedawno w mediolańskiej La Scali. Wszędzie w oprawie plastycznej wybitnego niemieckiego scenografa Jürgena Rosego.
W swojej opowieści choreograf korzysta z narracji szkatułkowej – oto protagoniści Marguerite Gautier i Armand Duval spotykają się w operze podczas przedstawienia Manon Lescaut. To podwójne mrugnięcie oka do widza – Manon Lescaut także opowiada o kurtyzanie, a sama opera jako miejsce to ważny punkt na mapie prostytucji różnych rejestrów: kurtyzany u szczytu kariery prezentowały tu nowe suknie i klejnoty, podczas gdy balet nazywano wówczas „ekspozycją dziewcząt na sprzedaż”. Neumeier opowiada tańcem całą skalę namiętności – w muzyce Chopina odnajdujemy zarówno wynikający z jego choroby smutek, jak i radość, frywolność świata towarzyskiego Paryża, do którego należał – Paryża, gdzie „przyjemności mijają nas, krzycząc”.
Neumeier wykorzystał w swoim balecie Koncert f-moll, Fantazję A-dur na tematy polskie, Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur oraz szereg innych utworów Fryderyka Chopina. Wykonają je pianiści: Krzysztof Jabłoński i Marek Bracha z towarzyszeniem Orkiestry Opery Narodowej pod dyrekcją Grzegorza Nowaka. Nad realizacją baletu w Warszawie współpracują z choreografem trzej jego hamburscy asystenci: Kevin Haigen, Janusz Mazoń i Radik Zaripov.
Balet Johna Neumeiera w trzech aktach z prologiem według powieści Aleksandra Dumasa (syna).
Spektakl przeznaczony dla widzów dorosłych.
Premiera polska: 20 kwietnia 2018
Realizatorzy:
Choreografia i koncepcja świateł: John Neumeier
Muzyka: Fryderyk Chopin
Dyrygent: Grzegorz Nowak
Scenografia: Jürgen Rose
Asystenci choreografa: Kevin Haigen, Janusz Mazoń, Radik Zaripov
Polski Balet Narodowy oraz Orkiestra Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Dama kameliowa” – chor. John Neumeier. Materiały własne organizatora.
Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Dama kameliowa” – chor. John Neumeier. Materiały własne organizatora.
Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Dama kameliowa” – chor. John Neumeier. Materiały własne organizatora. Zdjęcie Ewa Krasucka.
Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Dama kameliowa” – chor. John Neumeier. Materiały własne organizatora.
Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Dama kameliowa” – chor. John Neumeier. Materiały własne organizatora.
