Warszawa/XXV Międzynarodowy Festiwal Sztuka Ulicy: Teatr Limen Butoh „Kanabasis. La Loba”

XXV Międzynarodowy Festiwal Sztuka Ulicy w Warszawie zaprasza na plenerowy pokaz plenerowego spektaklu butoh  Kanabasis. La Loba w wykonaniuTeatru Limen Butoh w wykonaniu Sylwii Hanff, Grażyny Chmielewskiej i Magdaleny Jakubów (taniec butoh) oraz Indii Czajkowskiej (muzyka).

Kanabasis to połączenie dwóch słów: katabasis (ruch zstępujący, zejście do otchłani) i anabasis (ruch wznoszący).

Kanabasis to podróż archetypowych postaci przez mityczny czas i przestrzeń Śnienia w poszukiwaniu zagubionej mocy, zagubionej duszy. Spektakl zbudowany jest wokół postaci La Loby – Śpiewającej Nad Kośćmi. Kości symbolizują odrodzenie, to, że jesteśmy w posiadaniu źródła, elementu pierwotnego, więc mamy moc, aby naprawić wszelkie spustoszenia psychiki. La Loba  „… śpiewa im pieśń odrodzenia… śpiewać znaczy mówić głosem duszy  na zasłanej kośćmi pustyni duszy kieruje na nas swe tchnienie – przeobrażając nas…”. (Clarissa Pinkola Estés, Biegnąca z wilkami)

koncepcja i reżyseria: Sylwia Hanff

taniec butoh: Sylwia Hanff, Grażyna Chmielewska, Magdalena Jakubów

design: Moni Worsztynowicz i Sylwia Hanff

muzyka: India Czajkowska

Butoh – kontrkulturowa forma współczesnego tańca, która narodziła się w Japonii na przełomie lat 50. i 60.XX wieku. Zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, nie tylko japońskiej. Inspiracją do jej powstania były także: ekspresjonizm, koncepcja Teatru Okrucieństwa Antonina Artauda, filozofia Friedricha Nietzschego, pisma George’a Bataille’a, twórczość Jeana Geneta. Odwołuje się do ludowej estetyki brzydoty. Jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia. Butoh to taniec, którego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z jaźnią i jedność uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała, umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego; to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.

Sylwia Hanff – pionierka i najbardziej rozpoznawalna tancerka butoh w Polsce. Uczyła się u największych mistrzów butoh (tj. Ko Murobushi, Daisuke Yashimoto, Carlotta Ikeda, Yoshito Ohno oraz Atsushi Takenouchi, Tadashi Endo, Ken Mai, Kan Katsura i inni); performerka teatru fizycznego, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała, nauczycielka jogi i medytacji; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych festiwalach i warsztatach tańca w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii; brała udział w międzynarodowych projektach tanecznych. Była aktorką zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Teatrem Wielkim – Operą Narodową. Współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi. Magister filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, menadżerka kultury – od wielu lat organizuje wydarzenia butoh. Od kilkunastu lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i medytacji w ruchu. Od 2002 roku prowadzi Teatr Limen Butoh. Stworzyła kilkanaście autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji. Została opisana w książce Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy (2014) Magdaleny Zamorskiej  i The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland (2012) Jadwigi Majewskiej. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

www.limenbutoh.net

FB https://www.facebook.com/limenbutoh

Grażyna Chmielewska – aktorka – mim, tancerka butoh. W latach 1982 – 2001 była aktorką Warszawskiego Teatru Pantomimy przy Teatrze Żydowskim. Brała udział we wszystkich premierach tego teatru, a także innych produkcjach telewizyjnych i filmowych. Od wielu lat praktykuje japoński taniec butoh.

Magdalena Jakubów – niezwykle utalentowana performerka, niegdyś współpracująca z Teatrem Terminus A Quo; od wielu lat kształci się na różnych warsztatach tanecznych i teatralnych twórców polskich i zagranicznych. Pisze prozę i poezję.

http://magdalenajakubow.blogspot.com/

India Czajkowska – polska kompozytorka, wokalistka i pianistka. Ukończyła Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Szkołę Muzyczną II stopnia w Łodzi. Tworzy na składy kameralne jak i porusza się w eksperymentalnych przestrzeniach z użyciem elektroniki i sonorystyki, często z użyciem niekonwencjonalnie potraktowanego głosu. Wydała solowy album COSMOSPIR (2008,wyd. Hic Sunt Leones). Jednym z głównych obszarów jej działalności jest tworzenie muzyki filmowej i teatralnej. W roku 2015 w ramach Salento International Film Festival przyznano jej główną nagrodę za BEST SOUNTRACK do włoskiego filmu La Scultura (reż. Mauro John Capece).Współpracowała także m.in z Piotrem Uklanskim oraz wielokrotnie ze znanym polskim dokumentalistą Andrzejem Titkowem, a także z różnymi teatrami. W latach 2002-2004 współtworzyła warszawską scenę muzyki improwizowanej prowadząc własny cykl koncertów Konstelacje (Jazzgot.PKiN) W latach 90. XX w. koncertowała z swoim zespołem – Ness. Powołała do życia zespół Cadyk. Nagrywała i koncertowała m.in z Ensemble Elektra z Nowego Jorku, Davidem Kollarem, ARTRANCE (Kollar/Borlai/ Czajkowska), Drum Freaks, gościnnie z zespołem Lux Occulta. Od roku 2011 koncertuje ze składem Tańce Snu (Dances Of The Dream, wyd.Zoharum 2014).

www.indiaczajkowska.com