Jedną z inspiracji spektaklu jest mit o Orfeuszu i Eurydyce. Jedną z inspiracji jest samo życie. W maju 2011 roku zrozumiałam, że linia pomięd z y życiem(szczęściem) a śmiercią (niepowodzeniem) jest naprawdę bardzo wąska. Jak zwykle jechałam metrem około godziny 6.30 rano. Szczęśliwie nie było tłoku, więc zajęłam miejsce siedzące. I ta fotografia w codziennej gazecie natychmiast przykuła moją uwagę. Kobieta wisząca z okna mieszkania. Czyjeś ręce z innych okien przytrzymywały ją za ramiona, inne za nogi. A ona unosiła się niczym anioł w swej śnieżno białej sukni ślubnej, spokojna, jakby śniła jakiś piękny sen. Artykuł pod zdjęciem mówił o młodej Chince, pannie młodej, która próbowała popełnić samobójstwo po rozmowie telefonicznej ze swym niedoszłym mężem. Zadzwonił do niej rano, tuż przed ceremonią, mówił, że zmienił zdanie i odwołuje ślub. Ona natychmiast ubrała się w suknię ślubną i wyskoczyła przez okno. Sąsiedzi uratowali ją.
Magdalena Tuka – aktorka, performerka. Ukończyła Akademię Teatralną w Warszawie. Karierę zawodową rozpoczęła od współpracy ze Studium Teatralnym Piotra Borowskiego. Wystąpiła min w spektaklach: Parsifal, Hamlet, Bramy Raju. Aktualnie występuje w spektaklach słoweńskiej grupy Via Negativa min: w spektaklu Casablanca Therapy, Wstyd.
Anita Wach – tancerka tańca współczesnego, choreograf, pedagog tańca, instruktorka astanga jogi. Ukończyła instruktorski kurs kwalifikacyjny z zakresu tańca współczesnego (1998, Kielce) i uzyskała dyplom zawodowego tancerza przyznawany przez Związek Artystów Scen Polskich (2001). Pracę zawodową na polu tańca rozpoczęła w Kieleckim Teatrze Tańca. Wieloletnia artystka Śląskiego Teatru Tańca pod kierownictwem Jacka Łumińskiego. Razem z zespołem odbyła kilkuletnie tourneé po Europie i Stanach Zjednoczonych, występowała w Nowym Yorku (Hunter Collage, The Kitchen Theatre), Filadelfii (Swarthmore Collage), Wielkiej Brytanii, Francji (Avignon), Rosji, Czechach, Słowacji i Niemczech. Pod koniec roku 2003 dołączyła do zespołu Teatru Bretoncaffe, współpracując przy produkcji drugiego spektaklu tej grupy, tj. Śnić. Następnie brała udział w większości przedstawień zespołu – m.in. Slam.in, Slam.out (2004/2005), Taniec śniącego ciała (2006), Tańcząc Sarę Kane (2007), Manifest jaszczurki (2007), Topinambur (2008), Ja, Agaue (2010). Aktualnie występuje w spektaklach słoweńskiej grupy Via Negativa min: w spektaklu Casablanca Therapy, Wstyd.
Spektakl dla widzów dorosłych.
