Centrum Teatru i Tańca w Warszawie zaprasza do swojej siedziby na dwa dni tegorocznej edycji Warszawskiego Konkursu Choreograficznego. W sobotę, 22 października o godzinie 18.00 na scenie Centrum Teatru i Tańca pokazanych zostanie osiem prac zakwalifikowanych do prezentacji. Choreografie zostaną ocenione przez trzyosobową komisję w składzie: Marta Ziółek, Maria Miotk i Karolina Garbacik. Zwycięzców poznamy podczas Gali Finałowej, która odbędzie się 23 października o godzinie 19.00. Tego dnia zostaną zaprezentowane wszystkie nagrodzone prace konkursowe.

Wersja do druku

Udostępnij

Lista zakwalifikowanych prac w kolejności prezentacji:

Dorota Makosz Katharsis
Małgorzata Nowak & Krzysztof Łuczak Pętla
Marcela Haładuda Wnętrze czerwieni
Stefano Silvino & Elwira Piorun Biedny Yorick
Sylwia Nosarzewska Z Ust
Magdalena Wójcik & Stefano Otoyo Atsu
Benedykt Król Vigilance
Tomasz Domański & Justyna Gul & Małgorzata Skibińska Under

Opisy spektakli

Dorota Makosz Katharsis

Dorota Makosz – miłośniczka sztuk plastycznych i teatralnych. Tancerka zapoczątkowała prace na scenie jako członkini zespołu tańca współczesnego w szkolnym ognisku tanecznym, zdobywając Grand Prix w Ogólnopolskich przeglądach tańca współczesnego. Po zakończeniu współpracy zespołowej realizuje się jako artystka solowa, także jako performerka i reżyserka wideoperformansów oraz krótkometrażowych filmów konceptualnych. W 2017 roku wzięła udział jako tancerz-performer w multimedialnym widowisku pt. Alchemia Światła, organizowanym przez ARTCollor Ballet. W 2019 r. wzięła udział w spektaklu taneczno-teatralnym kaj Dzias teatru Living Space Theatre. W przestrzeni domowej tworzy i projektuje kostiumy sceniczne i odzież haute couture.

Katharsis

Impresje, bodźce zewnętrzne i kumulacja emocji o różnym natężeniu;
atencja artysty w kierunku wykreowania świadomych działań i ponoszenie
odpowiedzialności za nie. Czy mamy wpływ na zrządzenia losu; czy ludzkie odruchy można poddać kontroli i zaprzestać swojej męczeńskiej roli w scenariuszu pisanym przez życie? Człowiek zagubiony we własnych myślach i emocjach szukający ucieczki lub drogi na skróty.

Małgorzata Nowak & Krzysztof Łuczak Pętla

Małgorzata Nowak – tancerka i instruktorka tańca. Ukończyła studia z Kompozycji i Technik Tańca pod kierownictwem Ewy Wycichowskiej na WSUS w Poznaniu oraz 2-letni program dla profesjonalnych tancerzy w szkole CaraBdanza w Madrycie. Po ukończeniu programu została przyjęta do zespołu Compañía de Danza Contemporánea CaraBdanza działającego w Hiszpanii, gdzie tańczyła w choreografiach Gonzalo Diaza (El Cascanueces, HAIKU, Accident, Links, Alicia en el país de las Maravillas oraz w projektach Jessiki Russo, Laury Ginatempo i Barbary Fritsche. Po powrocie do Polski rozpoczęła współpracę ze Skierniewickim Teatrem Tańca (gdzie oprócz pracy tancerki miała okazję spróbować swoich sił jako choreograf) oraz z Teatrem Tańca Zawirowania, gdzie brała udział w projektach Elwiry Piorun, Marty Kosieradzkiej oraz Paoli Ghidini. Wystąpiła także w spektaklach w choreografii Elwiry Piorun („Lilith”, „Przesycone mgłą”). W 2021 roku rozpoczęła również współpracę z Filharmonią Narodową.

Krzysztof Łuczak – tancerz, instruktor i choreograf. Ukończył kurs instruktorski w Mazowieckim Instytucie Kultury (taniec jazzowy), a także studia magisterskie na kierunku choreografia i teoria tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Przez rok był członkiem Teatru Tańca JazzGot Anety Bułki, z którym w 2016 roku wystąpił w spektaklu „Na dnie powietrza”. Przez dwa lata był również członkiem formacji JazzOne prowadzonej przez Pawła Michno. Współpracował z takimi choreografami, jak Łukasz Zięba („Roam: An Aurum Experience”), Jakub Lewandowski („Orfeusz i Eurydyka” i „Czarodziejski Flet” w Warszawskiej Operze Kameralnej), Jacek Tyski („Dziadek do Orzechów” w Warszawskiej Operze Kameralnej), Agnieszka Konopka („Marzyciel”), Ilona Gumowska („Trans-sen”), Karolina Kroczak („Zatrzymane” w Teatrze Tańca Zawirowania) czy Elwira Piorun („Fotografie ze Śródmieścia” i „Przesycone mgłą” w Teatrze Tańca Zawirowania). Jako tancerz i choreograf pracował również nad musicalem Jutro minęło.

Pętla

„Nie rób tego”.
„Wiesz, że to ci szkodzi”.
„Musisz się od tego uwolnić”.

Mimo świadomości, że pewne rzeczy nam szkodzą, nieustannie do nich wracamy. Dlaczego? Wierzymy, że następnym razem będzie inaczej, lepiej. Liczymy na chwilę zapomnienia. Tyle tylko, że każdy kolejny powrót sprawia, że coraz bardziej uzależniamy się od źródła naszego cierpienia i coraz trudniej nam się od niego uwolnić. Wpadamy w pułapkę, którą sami na siebie zastawiliśmy, a historia się powtarza. Czy z tej pętli da się uciec?

 

Marcela Haładuda Wnętrze czerwieni

Wnętrze Czerwieni to praca Marceli Haładudy. Deklaracja kobiecej siły, mocy, determinacji, wytrwałości i zdolności do nieustannych zmian w życiu, pomimo trudności i przeciwności z jakimi muszą się codziennie mierzyć w otaczającej rzeczywistości.

Stefano Silvino & Elwira Piorun Biedny Yorick

Biedny Yorick to choreografia, która powstała we współpracy między Elwirą Piorun i Stefano Silvino. Elwira Piorun jest tancerką, choreografką, pedagogiem tańca i współzałożycielką Teatru Tańca Zawirowania, pierwszego w Warszawie regularnego zespołu tańca współczesnego. Stefano Silvino to tancerz, nauczyciel, choreograf. Stefano pochodzi z Włoch, a dokładnie ze słonecznej Sycylii. Artysta intensywnie rozwija się tanecznie i spełnia jako tancerz, nauczyciel i choreograf. Jest twórcą dwóch spektakli tanecznych i aktualnie pracuje nad kolejnym projektem.

Sylwia Nosarzewska Z ust

Performerka, improwizatorka, tancerka, muzyk, absolwentka Choreografii i Teorii Tańca na UMFC i absolwentka Szkoły Muzycznej II stopnia, interesuje ją żywe doświadczanie obecności w ruchu i dźwięku.

Z ust jest pracą choreograficzną na ciało i głos, skupiającą się na temacie jego ekspresji. Tancerka przeprowadza samą sobie przez praktykę nabierania podmiotowości, używając do tego doświadczenia ciała i głosu jako medium do wyrażenia siebie. Poszczególne części choreografii są próbą podzielenia się trudnościami w wyrażeniu na zewnątrz tego co wewnątrz, podejmowania pierwszych prób ekspresji, nabierania mocy i sprawczości w wyrażaniu siebie oraz dojścia do pewnego indywidualnego języka ekspresji. Praca wykorzystuje taniec i ruch jako nośnik emocji i myśli w ciele oraz dźwięk i język jako sposób komunikacji emocji i myśli na zewnątrz. Stąd w pracy przenika się i uzupełnia nawzajem zachoreografowany ruch i dźwięk.

Magdalena Wójcik & Stefano Otoyo Atsu

Magdalena Wójcik – tancerka, performerka, nauczyciel tańca współczesnego. Obecnie mieszka w Warszawie, gdzie współpracuje z Teatrem Tańca Zawirowania. Poza tym Magda całym rokiem pracuje z choreografem Moritz Ostruchnjak w spektaklach: Terminal Beach, Autoplay, Yester:Now i przygotowuje się do nowej produkcji.

Stefano Otoyo – tancerz, nauczyciel Flow Dynamics oraz hip-hop. Obecnie mieszka w Warszawie, współpracuje z Akademią Tańca Zawirowania. Tancerz E.sperimenti Dance Company z Rzymu, gdzie zagrał w spektaklach: Opera, Per inciso, Attacchi di pane, Convergenze, Quanto basta, Trinachria.

Atsu

Atsu – w języku japońskim oznacza nacisk, ucisk, presje. Bazą do ruchu w tym spektaklu jest japoński masaż shiatsu, gdzie operator, masując drugą osobę, wykonuje nad nią choreografię – która jest sama w sobie ceremonią. Miski oznaczają kulturę, która w pewnym sensie nas uciska, przyciska. Ryż, który wysypie się z nich podczas performansu, to ewolucja nas samych, gdzie nawet, jeśli nadal pod kontrolą kultury, wymagań społeczeństwa zmieniamy się i stajemy się buntownikami. Pod koniec spektaklu – który jest zdecydowanie dla nas „to be continued” – miski-kultura rozbijają się. Pytanie, które się rodzi, to: Co się dzieje gdy otwierają się bramy do wolności?

Benedykt Król Vigilance

Benedykt Król (ur. 1998, Tarnogród) – absolwent studiów licencjackich w Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (2019–2022) na kierunku aktor teatru tańca, wcześniej student Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu  (2017–2019). Tańczył w spektaklach Katarzyny Kani (Reformulation exercises, 2022), Omara Karabuluta (Low states 2022), Anny Mikuły (Bright Future, 2021) Sylwii Hefczyńskiej-Lewandowskiej i Adriany Świątek (Exodus. Uobecnienie w dialogu, 2019). Jego praca solowa Vigilance została wyróżniona nagrodą Best Concept Award na 13. International Competition of Young Dance Creators Opus 1 w Celje na Słowenii, została zaproszona na festiwal Front@ w miejscowości Murska Sobota; w ramach konkursu otrzymał zaproszenie na miesięczną rezydencję artystyczną w Lublanie, w ramach której stworzy spektakl z premierą w kwietniu 2023 roku. Uczestnik CEEC Summer Dance Camp w Tongliao w Chinach. Choreograf w filmach Dygot w reż. Joanny Różniak i Strzępy w reż. Beaty Dzianowicz.

 

Vigilance

Tworząc tę pracę, zależało mi na zestawieniu elementów, których suma stworzy rozległy zbiór odczuć i znaczeń. Nagrywałem dźwięk różnych czynności – jedzenia, gotowania, spaceru na przystanek – rozważając możliwości łączenia w sytuacji scenicznej codziennego z abstrakcyjnym. Dwa razy odtwarzam sytuację głębokiego poruszenia, różnie transponując przeżywane emocje, wykonywaną czynność, codzienny kontekst wydarzenia i pozory spokoju na dźwięk, ruch, działanie i obecność sceniczną.

Tomasz Domański & Justyna Gul & Małgorzata Skibińska Under

 

Justyna Gul

Ur. 1994, performer, tancerz, psycholog. Tańcem zajmuje się od 13. roku życia, jej głównymi zainteresowaniami z zakresu ruchu są partnering, choreoterapia, język ruchu Gaga, oraz aktywność fizyczna w naturze. Od kilku lat współtworzy grupę Oddaj Ciężar Karoliny Kroczak.

Małgorzata Skibińska

Ur. 1992, tancerka i nauczycielka tańca. Tańcem zajmuje się od 2006 r. Zaczynała od hip-hopu, poznawała i rozwijała się w pozostałych stylach tanecznych z dziedzin street dance i funk styles, będąc związana głównie z nimi przez wiele kolejnych lat. W 2017r. przeniosła swoje zainteresowanie na pole tańca współczesnego (i technik tanecznych oraz metod pracy z ciałem z nim związanych) oraz partneringu. Od początku swojej ścieżki rozwojowej w tańcu, próbując bardzo wielu technik tanecznych, wyspecjalizowała się w stylach takich, jak waacking, house i hip-hop. Jest częścią grupy C’est ça! Violi Wojciechowskiej (tradycyjne tańce zachodnioafrykańskie) i współtworzy grupę Oddaj Ciężar Karoliny Kroczak.

Tomasz Domański – tancerz, performer, pedagog. Tańczy od 10 lat. Od sześciu lat współtworzy kolektyw performatywny Szur-Sure, z którym występuje na scenie oraz w przestrzeni miasta w performansach site-specific oraz grupę partneringową Oddaj Ciężar. Uczy kontakt improwizacji od ponad 4 lat, facylituje jamy, prowadzi warsztaty dla dorosłych i młodzieży. W tańcu interesuje go eksplorowanie nieskończonej ilości możliwości ruchu oraz elementów, które na ten ruch wpływają, relacja z partnerem, intencja, świadomość ciała, uwaga oraz budowanie głęboko zakorzenionego zaufania do swojego ciała.

Under

Ponad 70% naszego ciała to woda, która jest pod zewnętrzną powierzchnią skóry. Co jeśli pozwolimy komunikować się temu, co jest pod spodem. Wewnętrzna i zewnętrzna płynność, w jaki sposób wprowadzić ją w ciało czy też, w jaki sposób pozwolić jej się wyrazić poprzez ciało. Dokąd zaprowadzi nas ruch, jeśli nie ograniczymy go do tego, co każdy z nas chce wyrazić w swojej jakości jako osoba, a otworzymy go na to, co jest pod powierzchnią nas wszystkich, głębiej…?

Więcej informacji na temat wydarzenia: link

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close