Technika ruchu to ćwiczenia mające na celu uzmysłowienie sił ciągu i pchania w zależności od punktów podporu. Kombinacje ruchowe w całych swoich rozciągłościach bez przerwy badają ciężary poszczególnych części ciała i umożliwiają zrozumienie zależności oddalenia środka ciężkości ciała od punktu podporu. Kombinacje zawarte w metodzie uczą ekonomii ruchu w zakresie zadanej motoryczności ruchowej. Wszystkie ćwiczenia mają na celu uruchomienie i uaktywnienie kręgosłupa na całej jego długości. W metodzie Witolda Jurewicza podstawą jest koordynacja ruchowa.
Cennik warsztatów:
Karnet za cztery zajęcia po 1,5 h – 160 zł
1 lekcja 1,5 h – 60 zł
2 lekcje 1,5 h – 55 zł
3 lekcje 1,5 h – 50 zł
4 lekcje 1,5 h – 45 zł
Wydarzenie towarzyszące:
12.00 Niepubliczna Szkoła Sztuki Tańca w Białymstoku, Niebieska Zasłona – spektakl dla dzieci od 7 roku życia
Miejsce: Centrum Aktywności Społecznej ul. Św. Rocha 3
13.30 Anna Kraśnicka, Spacer Historyczny Kulturalny Białystok. Nasz koloryt, czyli czego nie znajdziesz w innych częściach Polski – wycieczka z przewodnikiem,
Start przy Centrum Aktywności Społecznej ul. Św. Rocha 3
18.00 Transport na spektakl
Odjazd z parkingu przy pomniku ks. Jerzego Popiełuszki, Plac Jana Pawła II (przy wejściu bocznym do Parku Branickich)
18.30 Krótkie Formy Choreograficzne – etiudy, spektakle, prapremiera
Miejsce: Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N
- Eliza Kindziuk, Nic dwa razy
- Izabela Zawadzka, Ni to Baba, ni to chłop
- Izabela Zawadzka i Karolina Garbacik, Inner
- Izabela Zawadzka, Ostatni
- Eliza Kindziuk, A Song of Europa
- Weronika Ambrozik, How… it all ends
- Zofia Żwirblińska, Less me softly my dear octopus
- Maria Lenczewska, The Way
- Marta Pieczul, Letter From Virginia
- Alexiej Torgunakov i Joanna Brodniak, In Re-Space of D-Organization – prapremiera
O FORMACH
Nic dwa razy
Choreografia: Eliza Kindziuk
Taniec: Martyna Osińska
Tekst: Wisława Szymborska
Choreografia jest cielesną interpretacją wiersza Wisławy Szymborskiej o tym samym tytule. Choreografia w wykonaniu Zuzanny Szklanko otrzymała 1. miejsce oraz wyróżnienie specjalne podczas Międzynarodowych Konfrontacji Baletowych w Elblągu w 2019, a w wykonaniu Martyny Osińskiej – 1. miejsce podczas „Dance Olympiad Ryga” na Łotwie w 2023 roku.
Eliza Kindziuk – choreografka, pedagożka tańca, tancerka. Ukończyła „Taniec Współczesny i Pedagogikę Tańca” na A. Bruckner Privatuniversität w Linz, w międzyczasie odbywając wymianę studencką w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie (Main) w Niemczech oraz staż w niemieckim teatrze WEE Dance Company/Gerhart Hauptmann-Theater Görlitz-Zittau. Jest autorką kilkudziesięciu etiud choreograficznych oraz dwóch spektakli – The Room i SEE ME, które prezentowane były m.in. w Polsce, Holandii, Turcji, Portugalii, Singapurze. W latach 2020–2021 współtworzyła kolektyw United Limbs. Od 2019 jest pedagogiem tańca współczesnego w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku.
Ni to baba, ni to chłop
Choreografia: Izabela Zawadzka
Taniec: Sebastian Olczyk
Muzyka: Tadeusz Sygietyński, Mira Zimińska-Sygietyńska
Izabela Zawadzka – Czym chciałbyś aby Ni to Baba, ni to Chłop stało się dla widza?
„Chciałbym aby każdy po obejrzeniu tej choreografii uświadomił sobie, że bez względu na to jaki jest, jest piękny, w środku, jak i na zewnątrz i powinien być z tego powodu dumny. Możemy wstydzić się naszego pochodzenia, ubrania czy też braku wykształcenia, ale najważniejsze jest aby znaleźć w sobie zgodę by wyjść z cienia krainy strachu i żyć godnie, w zgodzie ze swoją naturą, a nie panującymi trendami.” – Sebastian Olczyk
Inner
Choreografia: Izabela Zawadzka, Karolina Garbacik
Taniec: Wiktoria Baczar
Muzyka: Room with a view. Rone
Izabela Zawadzka – Czym stało się dla Ciebie Inner?
„Inner wyzwala w tancerzu wszystko to, co skrywa wewnątrz jego dusza. Odsłania najgłębsze pragnienia i rozczarowania pozostawiając go obnażonego z wszelkich masek i wystawionego na osąd innych ludzi. Jest to próba otworzenia się na świat mimo strachu i bolesnych doświadczeń, a jednocześnie wewnętrzna walka o to by móc pozostać sobą – autentycznym i prawdziwym” – Wiktoria Baczar
Ostatni
Choreografia: Izabela Zawadzka
Taniec: Justyna Wyszczelska
Muzyka: Edyta Bartosiewicz
Izabela Zawadzka – Czym jest dla Ciebie Ostatni?
„To osobista tęsknota i rozdarcie po rozstaniu. Duszące wspomnienia kobiety, która marzy jedynie o ostatnim spotkaniu, ostatnim spojrzeniu, ostatnim tańcu z ukochaną osobą. Jest to rytuał pożegnania się tańcem z tym co nieuniknione aby ruszyć na przód”.– Justyna Wyszczelska
Izabela Zawadzka- tancerka, pedagog, choreograf, menedżer kultury, terapeuta ruchowy- trener medyczny, międzynarodowy certyfikowany trener BlackRoll®. Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. F. Parnella w Łodzi, Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina oraz Podyplomowych Studiów Menadżerskich. Ukończyła jedyny w Europie certyfikowany kurs trenera medycznego BlackRoll Therapy, trener automasażu BlackRoll®. Wieloletnia solistka i pedagog tańca w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” oraz w Kieleckim Teatrze Tańca. Współpracowała z Teatrem Wielkim- Operą Narodową w Warszawie, Teatrem Wielkim w Łodzi, Theater en der Vien (Wiedeń) oraz Mazowieckim Teatrem Muzycznym w Warszawie. Wykładowca tańca na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie oraz w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku. Obecnie pracuje w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Łodzi oraz prowadzi praktykę terapeuty ruchowego. Twórczyni warsztatu prozdrowotnego Zdrowy Tancerz, w którym edukuje oraz obala mity z zakresu świadomości ciała w tańcu.
A Song of Europa
Choreografia: Eliza Kindziuk
Taniec: Zuzanna Knyszewska, Martyna Osińska, Gabriela Surowiec, Magdalena Winnicka
Muzyka: Jóhann Jóhannsson
Wybuch wojny na Ukrainie w lutym 2022 roku skłonił świat do refleksji na temat wartości i sensu ludzkiego życia. Etiuda jest próbą podjęcia tego tematu przez choreografkę.
Zespół tworzą uczennice klasy ósmej Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca w Białymstoku. Kwartet był dwukrotnie nagradzany: podczas Międzynarodowych Konfrontacji Baletowych w Kołobrzegu w 2022 roku oraz podczas „Dance Olympiad Ryga” na Łotwie w 2023 roku.
How… It All Ends
Choreografia i taniec: Weronika Ambrozik
Muzyka: BOKKA
Choreografia inspirowana apokaliptyczną wizją świata przedstawioną w tytułowym utworze. Powstawaniu etiudy towarzyszyły pytania o to, jak skończyć się może próba stworzenia społeczeństwa idealnego, ile człowieka pozostanie w człowieku, jeżeli odbierzemy mu indywidualność, jak rozwijająca się robotyzacja wpłynie na naszą codzienność.
Weronika Ambrozik – choreografka, tancerka, studentka tańca na Akademii Muzycznej w Łodzi na specjalności Choreografia i techniki tańca. Z tańcem związana od 14 lat. Zaczynała w zespole Progress Bełchatów, a dalsze umiejętności szkoliła na warsztatach z zakresu tańca współczesnego, improwizacji, floorworku. Wielokrotnie nagradzana za występy solowe oraz grupowe, między innymi na ogólnopolskim konkursie choreograficznym Po:ruszeni, gdzie zajęła 3. miejsce z autorską choreografią How… It All Ends.
Less Me Softly My Dear Octopus
Choreografia i taniec: Zofia Żwirblińska
Muzyka: Gregorio Allegri
My dear octopus,
I would like to thank you for being there for me. I may not tell you this often, but I admire you so much. You often give me strength, I know I can rely on you. I like it when you get thoughtful, underwater you have such beautiful colors. When you leave for a while I miss you very much. I wish we were inseparable.
Please don’t change.
Love
Zofia Żwirblińska – swoją przygodę z tańcem rozpoczęła w Młodzieżowym Teatrze Tańca prowadzonym przez Natalię Murawską w Gdańsku, gdzie występowała w spektaklach: przesilenie, MarTWO-ŻYWO, unnoticedcabin. Współtworzyła i występowała w duecie UtopianBodies (reż. i chor. Natalia Murawska, Agata Śliwa, Zofia Żwirblińska). Swoje zainteresowanie teatrem i ruchem poszerza, biorąc udział w różnych projektach badawczych. W 2022 r. otrzymała stypendium programu Erasmus+ na Wydziale Tańca Łotewskiej Akademii Kultury. Obecnie studentka III roku Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie.
The Way
Choreografia i taniec: Maria Lenczewska
Muzyka: Modeselektor
Wsparcie produkcyjne: Teatr Tańca i Ruchu Rozbark
Zatrzymana chwila w rzeźbie.
Rezonuje, gdy przeszłość zatacza kręgi.
Wszystko utkane siatką pajęczyn.
Myśląc o końcu, on rodzi się na nowo.
Maria Lenczewska – absolwentka Choreografii i Technik Tańca na Akademii Muzycznej w Łodzi. W ramach programu Erasmus, studiowała na uczelni Escola Superior de Danca. Tańczyła w zespole ludowym „Harnam” oraz Connecting Arts and Theatre Dance Company w Łodzi. Obecnie stażystka w Teatrze Tańca i Ruchu Rozbark, gdzie występuje w produkcjach Dziadowisko Anny Piotrowskiej oraz Kulanki Filipa Jaśkiewicza.
Letter from Virginia
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Marta Pieczul
Muzyka: Camille Dalmais
„Pragnę oddać głos pisarce Virginii Woolf: „Potem znów drgnęła i wykonałaów dziwaczny kanciasty ruch, który widziałam już wcześniej, jak gdyby po dreszczu, który ją przebiegł, jakiś punkt między łopatkami parzył ją czy swędział (…) potem znów wyglądała na najnieszczęśliwszą kobietę świata, a ja raz jeszcze ją potępiłam”.
„Cóż to za głupie, głupie przywidzenie – czuć się nieszczęśliwą”
Letter from Virginia jest ucieleśnieniem twórczości Virginii Woolf, eksploracją jej słów, analizą postaci, które wykreowała; jest ruchową interpretacją samej pisarki.
Marta Pieczul – tancerka, artystka teatru tańca, performerka. Występowała w finale Solo Duo Budapest Dance Festival 2021. Odbyła roczny program Etole Professional Program by ImPerfectDancers Company we Włoszech. Realizowała rezydencję artystyczną w Przestrzenie Sztuki Katowice. Obecnie studiuje na Wydziale Tańca na Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie oraz tańczy w Teatrze Tańca Jazgot.
In re-space of d-organization/prapremiera
Choreografia: Alexey Torgunakov,
Taniec: Joanna Brodniak, Alexey Torgunakov
Muzyka: Sote
Partner: Bytomski Teatr Tańca i Ruchu Rozbark
in re-space of d-organization po czterech latach powraca w swojej reinterpretacji i rekonstrukcji. Inspirowana dziecięcymi zabawami gra narusza podstawowe zasady bliskości – z przestrzenią, z partnerem i samym sobą. Twórcy, poprzez abstrakcyjne formy, ewokują atmosferę absurdu i pomieszania. Nawiązując do ruchu dadaistów, tworzą swoistą choreograficzną mitologię dzieciństwa, sprawdzając jednocześnie symboliczne znaczenie przekroczenia zasad. Kolażowa choreografia stawia wyzwanie zarówno performerom, jak i widzom, zadając jednocześnie pytanie o istotność perfekcji wykonania.
Alexey Torgunakov – tancerz, choreograf, pedagog. Ukończył Moskiewską Akademię Choreografii jako artysta baletu w 2004 roku i jako pedagog w 2008 r. Po ukończeniu Akademii dołączył do zespołu artystycznego Teatru Bolszoj, gdzie występował w repertuarze klasycznym i współczesnym. Współpracował w charakterze tancerza i pedagoga z Provincial Dances Theater. Obecnie jest związany z Bytomskim Teatrem Tańca i Ruchu Rozbark – jako tancerz i pedagog.