Tarnów/Festiwal Scena Otwarta 2019: Konkurs choreograficzny „Dance – my love”

Centrum Sztuki Mościce w Tarnowie zaprasza, w ramach festiwalu Scena Otwarta 2019, na rozstrzygnięcie konkursu choreograficznego Dance – my love.

Pula nagród – 10 000 zł – została  ufundowana przez Fundusz Popierania Twórczości im. Andrzeja Szczypiorskiego przy Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS.

Jury konkursu choreograficznego:

Zofia Rudnicka – polska tancerka, choreograf i aktorka, wykładowczyni Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Ukończyła Szkołę Baletową im. R. Turczynowicza. Występowała w Teatrze Wielkim w Warszawie jako solistka baletu, przygotowywała choreografię do oper i baletów. Od lat 70. związana z TVP, uczestniczyła w licznych programach rewiowych, muzycznych i baletowych. Tworzyła układy taneczne dla recitali, pokazów mody, festiwali piosenki oraz filmów baletowych. Współpracowała również z Teatrem Rozrywki w Chorzowie, Teatrem Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, Teatrem Syrena w Warszawie, Gliwickim Teatrem Muzycznym oraz Operetką – Mazowieckim Teatrem Muzycznym. Jest absolwentką pedagogiki baletu Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie od kilkunastu lat wykłada kompozycję tańca. Jest autorką kompozycji choreograficznych – pokazowych i konkursowych – dla uczniów warszawskiej szkoły baletowej. Opublikowała książkę na ten temat: Tancerz, szkoła i scena. Jest laureatką „Złotej Maski” za balet Rudolf Valentino z muzyką Krzesimira Dębskiego oraz Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii choreograf roku (2010) za choreografię Tańca godzin w operze Gioconda Amilcare Ponchiellego.

Jacek Przybyłowicz – choreograf, absolwent Państwowej Szkoły Baletowej i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1987-1991 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. Już wówczas zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje do muzyki Alessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Negocjacje zostały także zaprezentowane na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu. W 1991 roku wyjechał z Polski. W tym czasie występował z zespołami w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z jednym z najlepszych zespołów tańca współczesnego Kibbutz Contemporary Dance Company (Izrael). W latach 1994-2001 występował z KCDC na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca współczesnego, odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie − m.in. USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Tajwan, Japonię. W 2002 roku wrócił do Polski, aby zrealizować Naszyjnik gołębicy (2003) w Polskim Teatrze Tańca pod dyrekcją Ewy Wycichowskiej. Rok później na zaproszenie Biennale de la Danse w Lyonie wystawił Barocco (2004). Dla Polskiego Teatru Tańca przygotował również Jesień–Nuembir (2008). W ostatnich latach wystawił  trzy balety dla Opery Narodowej w Warszawie: Kilka krótkich sekwencji, do którego projekcję video zrealizowała Katarzyna Kozyra, Alpha Kryonie Xe (2010) oraz III Symfonię Pieśń o nocy (w ramach wieczoru Szymanowski i taniec w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, 2006). W 2010 roku na galę tańca organizowaną w Rzymie przez UNESCO przygotował Sono nero. W 2012 roku zrealizował w Polskim Balecie Narodowym, pod dyrekcją Krzysztofa Pastora 6 skrzydeł aniołów. Współtwórca cyklu popularyzatorsko-edukacyjnego Teren Tańca − Reinterpretacje, organizowanego wspólnie z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2010 roku kurator odbywającej się w Teatrze Wielkim  Poznańskiej Wiosny Baletowej. Od sezonu 2009/2010 do 2013/2014 był zastępcą dyrektora ds. baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Robert Bondara – tancerz, choreograf, reżyser i pedagog. Artysta Polskiego Baletu Narodowego. Absolwent Państwowej Szkoły Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi, Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, z którym współpracuje obecnie jako wykładowca oraz studiów podyplomowych – dla menadżerów kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Występował w Łódzkim Teatrze Muzycznym, Teatrze Wielkim w Poznaniu. W 2005 roku dołączył do Baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, obecnie Polskiego Baletu Narodowego, a w 2008 roku rozpoczął współpracę z Warszawskim Teatrem Tańca Aleksandry Dziurosz. Jest laureatem II nagrody (pierwszej nie przyznano) oraz Nagrody Specjalnej Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego w Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym im. Bronisławy Niżyńskiej w Warszawie, nagrody im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy choreograf” w 2011 w Polsce oraz finalistą XXVII i XXIX Międzynarodowego Konkursu dla Choreografów w Hanowerze. Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. W 2018 roku został wyróżniony nagrodą „Le Prix de Biarritz” na Konkursie Choreograficznym w Bordeaux, Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy choreograf (za Świteziankę dla Polskiego Baletu Narodowego) i Najlepszy reżyser (za Legendę Bałtyku dla Teatru Wielkiego w Poznaniu). Spektakl Legenda Bałtyku, do którego zrealizował reżyserię i choreografię również otrzymał Teatralną Nagrodę im. Muzyczną Jana Kiepury w kategorii Najlepszy spektakl. Uczestniczył w Warsztatach Choreograficznych Polskiego Baletu Narodowego, przygotowując balety When You End and I Begin… do muzyki Pawła Szymańskiego The Garden’s Gates z muzyką Szabolcsa Esztényia, 8m68 do muzyki Amona Tobina oraz Współczynnik przenikania, Czkawka do muzyki Michała Jacaszka, Verses do muzyki Maxa Richtera oraz Take Me With You do muzyki Radiohead, zrealizowany później dla Roberto Bolle (Teatro alla Scala/American Ballet Theater) i Melissy Hamilton (The Royal Ballet).

W 2011 roku był gościem bydgoskiej Opery Nova, dla której zrealizował autorski spektakl baletowy Zniewolony umysł inspirowany książką Czesława Miłosza z muzyką Philipa Glassa i Wojciecha Kilara. W tym samym roku stworzył spektakl Persona, a w 2013 roku odbyła się prapremiera spektaklu zrealizowanego dla Litewskiego Narodowego Teatru Opery i Baletu w Wilnie pt. Čiurlionis, prezentowanego później gościnnie w Warszawie, Tallinie i Rydze. W 2014 roku przygotował dla baletu Opery Wrocławskiej spektakle Cudowny Mandaryn i Ognisty ptak. W tym samym roku zrealizował dla Polskiego Baletu Narodowego Nevermore…? zaprezentowany wraz z Mszą polową Jiří Kyliána i Zielonym stołem Kurta Joossa w spektaklu pt. 1914. Premiera odbyła się w ramach VI Dni Sztuki Tańca w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. W 2016 roku zrealizował swoje choreografie m.in. dla zespołów Company E w Waszyngtonie i Kieleckiego Teatru Tańca. W tym samym roku dla Baletu Opery Nova w Bydgoszczy przygotował Stabat Mater i Harnasie do muzyki Karola Szymanowskiego. W 2017 roku zrealizował m.in. Świteziankę Eugeniusza Morawskiego dla Polskiego Baletu Narodowego, oraz reżyserię i choreografię do opery Feliksa Nowowiejskiego Legenda Bałtyku dla Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 2018 dla Baletu Opery Śląskiej stworzył Szeherezadę Nikołaja Rimskiego-Korsakowa i Medeę Samuela Barbera. Jego choreografie były prezentowane w międzynarodowych konkursach na całym świecie.

Witold Jurewicz – nauczyciel tańca, choreograf, reżyser, performer, wykładowca Akademii Muzycznej w Łodzi (kierunek: choreografia), Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu (PPSKAK) w Kaliszu i kursów instruktorskich z tańca współczesnego w całym kraju. Założyciel, dyrektor artystyczny i choreograf Teatru Tańca Alter.

W latach 1992-2008 dyrektor artystyczny festiwalu Międzynarodowe Prezentacje Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu. Autor programu nauczania tańca współczesnego i teorii ruchu. Twórca techniki ruchu wykorzystującej punkt podparcia jako podstawę do ruchu zgodnego z indywidualną motoryką ciała. Współpracuje z teatrami dramatycznymi w całej Polsce, m.in.: Teatrem im. Jaracza w Łodzi, Teatrem im. Bogusławskiego w Kaliszu, Teatrem im. Słowackiego w Krakowie, Teatrem Polskim w Poznaniu, oraz Teatrem im. Modrzejewskiej w Legnicy. Bierze udział w licznych projektach tanecznych i teatralnych. Prowadzi warsztaty w kraju i za granicą. Z konkursem choreograficznym przy SCENIE OTWARTEJ związany od kilku sezonów.