Warszawa / Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Fredriana” – wieczór baletowy w chor. Conrada Drzewieckiego i Anny Hop

„Nigdy nie zgłębiałem, co stanowi istotne szczęście w małżeństwie; mniemam jednak, że dwie osoby dobierać się powinny, jak para koni: równy chód, równy zwrot, równy ogień, wtedy dobrze się jedzie, a mniej się morduje. Ale kiedy jeden jest bystry, a drugi leniwy, ten miękki, tamten twardousty, ten ciągnie, tamten skacze; to diabła warto!”. Oto i hrabia Fredro! Miłosne perypetie stanowiły jeden z ulubionych tematów jego twórczości. Lekkość i swada, z jaką je prezentował inspiruje również choreografów wieczoru baletowego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej – Fredriana.

Komedie Fredry w połączeniu z pełną humoru, a jednocześnie tajemniczą, raz liryczną, raz dramatyczną muzyką Moniuszki to idealny duet, który zaprezentowany zostanie w obu baletach wieczoru.

Uwerturę koncertową Bajka – jeden z najbardziej znanych utworów Moniuszki – usłyszymy, oglądając balet wybitnego polskiego choreografa Conrada Drzewieckiego Przypowieść sarmacka wg Zemsty Fredry. Rekonstrukcji, realizacji i reżyserii obecnej wersji podjął się jego dawny uczeń i asystent, Emil Wesołowski we współpracy z Renatą Smukałą. Jest to balet nietypowy, niezwykle teatralny, plastyczny, wymagający od tancerzy rozbudowanej gry aktorskiej i bardzo zabawny. Emil Wesołowski zrealizował przedstawienie z dużym szacunkiem dla pierwotnej wersji choreograficznej, co pozwoliło na zachowanie jego ponadczasowej wartości, a jednocześnie stało się doskonałym kontrastem dla nowoczesnego w swojej formie drugiego baletu wieczoru, czyli Męża i żony w choreografii Anny Hop.

Mąż i żona, świat małżeńskich perypetii oparty na znanym wątku romansowym z komedii Fredry, powiązanym z muzyką baletową Na kwaterze. Barwna fredrowsko-moniuszkowska kraina żartu w najlepszym wydaniu. Choreografka w aspektach społecznych i estetycznych umieszcza akcję na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Wówczas, podobnie jak w czasach Fredry i Moniuszki, kulturowa rola kobiety i mężczyzny była jeszcze ściśle określona poprzez tradycję i obyczaj. Anna Hop zgłębia relację między bohaterami, dociera do źródeł ich motywacji, nadając im znacznie głębszego wyrazu niż tylko powierzchownej komediowości. Balet jest choreograficzną mozaiką stylów i inscenizacyjnych rozwiazań. Obok czwórki głównych bohaterów Anna Hop wprowadza na scenę tzw. papety, czyli grupę tancerzy którzy stanowią swoistą ekipę dosłownie i w przenośni animującą akcję baletu.

Fredriana

Wieczór baletowy w dwóch częściach
W 200-lecie urodzin Stanisława Moniuszki

Przypowieść sarmacka
Balet Conrada Drzewieckiego w jednym akcie na motywach Zemsty Aleksandra Fredry.
Muzyka: Stanisław Moniuszko (uwertura fantastyczna Bajka)
Prapremiera: 25 lutego 1975, Polski Teatr Tańca – Balet Poznański, Poznań

Realizatorzy:
Choreografia i reżyseria: Conrad Drzewiecki
Odtworzenie i realizacja: Emil Wesołowski
Dyrygent: Aneta Pawlik-Figiel
Asystentka realizatora: Renata Smukała
Dekoracje: Jan Bernaś / Lilia Ostrouch
Kostiumy: Krzysztof Pankiewicz / Katarzyna Załęcka
Światła: Maciej Igielski

Obsada:
Cześnik, stryj Klary, wróg Rejenta: Paweł Koncewoj, Dawid Trzensimiech, Vladimir Yaroshenko
Rejent, ojciec Wacława, wróg Cześnika: Vadzim Kezik, Carlos Martín Pérez, Wojciech Ślęzak
Klara, bratanica Cześnika, zakochana w Wacławie: Melissa Abel, Paulina Bidzińska, Aneta Zbrzeźniak
Podstolina, zalotna wdowa: Chinara Alizade, Rosa Pierro, Margarita Simonova
Wacław, syn Rejenta, zakochany w Klarze: Marco Esposito, Kristóf Szabó, Patryk Walczak
Papkin, zubożały szlachcic, rezydent u Cześnika: Dan Ozeri, Maksim Woitiul, Bartosz Zyśk
Dyndalski, stary sługa Cześnika: Lorenzo Alberti, Adam Myśliński, Rinaldo Venuti
Pleban: Michał Chróścielewski, Andrii Havryliuk, Łukasz Tużnik
Hajduki, Straż Cześnika: Michał Chróścielewski, Marco Esposito, Gregor Giselbrecht, Andrii Havryliuk, Adam Huczka, Demeter Kóbor, Antonio Lanzo, Francesco Leone, Eric Navarrete, Dan Ozeri, Philip Tunstall
Mularze, Ludzie Rejenta: Lorenzo Alberti, Laurence Elliott, Tomasz Fabiański, Theo Just, Vadzim Kezik,  Gianni Melfi, Adam Myśliński, Rinaldo Venuti, Cezary Wąsik,
oraz Goście Weselni.

Mąż i żona 
Balet Anny Hop w jednym akcie na motywach komedii Aleksandra Fredry. Muzyka: Stanisław Moniuszko (adaptacja muzyki baletowej Na kwaterze i pieśni Dumka). Interludia i opracowanie Dumki: Wojciech Kostrzewa oraz muzyka dodatkowa.
Prapremiera: 6 kwietnia 2019, Polski Balet Narodowy

Realizatorzy:
Libretto, choreografia i reżyseria: Anna Hop
Dyrygent: Aneta Pawlik-Figiel
Scenografia: Małgorzata Szabłowska
Kostiumy: Maciej Zień
Projekcje i światła: Małgorzata Szabłowska

Obsada:
Wacław: Marco Esposito, Demeter Kóbor, Carlos Martín Pérez
Elwira, jego żona: Joanna Drabik, Dagmara Dryl, Marta Fiedler
Alfred, jego przyjaciel i kochanek Elwiry: Shunsuke Mizui, Adam Myśliński, Kristóf Szabó
Justysia, pokojówka: Yurika Kitano, Phoebe Liggins, Natalia Pasiut, Margarita Simonova
Papety: Barbara Derleta, Laurence Elliott, Marco Esposito, Tomasz Fabiański, Gregor Giselbrecht, Eugenie Hecquet, Jaeeun Jung, Theo Just, Manon Kolanowski, Demeter Kóbor, Francesco Leone, Phoebe Liggins, Daria Majewska, Gianni Melfi, Adam Myśliński, Dan Ozeri, Łukasz Tużnik, Takeshi Watanabe, Cezary Wąsik
Polski Balet Narodowy

oraz

Orkiestra Teatru Wielkiego – Opery Narodowej