Warszawa/XVII Festiwal Ciało/Umysł: Wieczór młodych artystów z krajów arabskich cz.I (Hamdi Dridi, Bassam Abou Diab)

Zdjęcie: Warszawa/XVII Festiwal Ciało/Umysł: Wieczór młodych artystów z krajów arabskich cz.I (Hamdi Dridi, Bassam Abou Diab)

Fot. Mustafa Cankaya

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach XVII edycji Międzynarodowego Festiwalu Ciało/Umysł Fundacja Ciało/Umysł zaprasza na wieczór młodych artystów z krajów arabskich. Artyści, którzy działając w niestabilnym warunkach polityczno-społeczno-kulturowych, poszukują swojego języka jako artyści,  miejsca w społeczności arabskiej, a także dialogu pomiędzy swoim regionem a Zachodem. Trzy różne spojrzenia wzbogacone zostaną panelem, filmami i spotkaniem z artystami.

Plan wieczoru:

Cały wieczór
18.00 – 21.15 | bilet 30 zł | scena malarnia + scena modelatornia 

Możliwość zakupu biletów odzielnie na każdą część wieczoru.

I cz. wieczoru

-18.00 – 19.00 | bilet 20 zł | scena malarnia + scena modelatornia

 Hamdi Dridi (Tunezja- Francja) I listen, (you) see,  أنا نسمع (إنتي) تشوف
 Bassam Abou Diab (Liban) under the flesh

– 19.15 scena modelatornia

Panel dyskusyjny (w jęz. angielskim)
Panel o współczesnym tańcu arabskim, prowadzenie dr. Patrycja Sasnal

-20.00 scena modelatornia
Pokaz filmu #2 TEHERAN w reż. Daniela Köttera i Constanze Fischbeck 

(nie ma gwarancji miejsca na panel/ pokaz filmowy)

II cz. wieczoru
20.30 – 21.15 | bilet 20 zł | scena malarnia
Yara Boustany (Liban), ēvolvō

(nie ma gwarancji miejsca na panel/ pokaz filmowy)

***

O spektaklach I części wiecoru:

Hamdi Dridi (Tunezja- Francja)
I listen, (you) see,  أنا نسمع (إنتي) تشوف
30 min.
Trailerhttps://vimeo.com/227793017

Tunezyjski choreograf i tancerz w swoim solowym spektaklu wchodzi w świat pracy rąk ludzkich. Opiewa w nim energię męskiej fizyczności i sprawia, że robotnik pracując – tańczy, a tańcząc przechodzi w świat sztuki. Ruch splata się z dźwiękiem budując rytm i sens.

Solo Hamdiego Driri wyewoluowało z jego wcześniejszego dzieła, wykonywanego wspólnie z dwoma innymi tunezyjskimi artystami (Houcem Bouakroucha, Feteh Khiari), a zgłębiającego  różne aspekty świata pracy fizycznej. Także i tym razem scena staje się miejscem, w którym mechaniczne ruchy wykonywane przez robotnika przekształcają się u Hamdiego w taniec. Każdy z jego robotniczych pierwowzorów nosi w sobie odrębną historię, sposób życia, własny wszechświat. Taneczna kompozycja oparta jest na surowej energii ruchu w pracy fizycznej i momentach, gdy dźwięk i gest spotykają się dając poczucie głębszego, wewnętrznego sensu. Praca staje się swoistą mantrą, a figura robotnika zostaje przeniesiona w sferę mitu. W efekcie powstaje fantazja na temat „człowieka pracy”, jego cielesności i jego świata oraz ruchu w nim zawartego. Ożywiony dialog między ciałem, a tym, co jest pod ręką, symbolicznym „narzędziem pracy”.

Chcę wzmacniać i gloryfikować poprzez sztukę proste, codzienne gesty tunezyjskiego robotnika w jego pracy – mówi Driri – Chciałbym, aby ten projekt oferował mi nie tylko przestrzeń artystycznej wolności, ale przede wszystkim, z uwagi na to, kim jestem, legitymację do wypowiedzenia tego, co dla mnie istotne. 

Spektakl oparty na muzycznych kontrastach: ciszy i brutalnej sile odgłosów, powstał, aby zakwestionować to, czym jest ciało robotnika. Ujawnić je, jako niedocenione, często ukryte, ale żywe i ważne – dziedzictwo. Namacalnym kontekstem dla artystycznych poszukiwań choreografa jest fakt, że pamiętną, choć niespełnioną, „arabską wiosnę” w całym regionie, zapoczątkował konflikt między tunezyjskimi robotnikami a pracodawcami.

W dziedzinie choreografii Hamdi Dridi widzi siebie, jako architekta przestrzeni pomiędzy muzyką, a tańcem, w której spotykają się różne światy i narracje. Centralną ideą jego twórczości jest powiązanie ze sceną robotników i techników/artystów z aktorami/performerami w swoistej wspólnocie gestów. Czyni to już choćby przez wprowadzenie w sferę tańca takich pojęć, jak: dzieło, pracownik, czy praca, w ich możliwie najszerszym znaczeniu. U Hamdiego fizyczne zmęczenie pracującego ciała, wysiłek, odpoczynek, stany związane z budowaniem i konstruowaniem, są naturalną częścią choreografii i objawiają się w formie opowieści

łączącej abstrakcję i zanurzoną w realności symbolikę gestu.

***

Bassam Abou Diab (Liban)
under the flesh 30 min.

Osobista refleksja młodego libańskiego choreografa napędzana pytaniem o to, jak ciało reaguje w sytuacjach wojny i niebezpieczeństwa, oraz w jaki sposób ten stan może przekształcić się w rodzaj tańca o specyficznej technice. Na solowy spektakl Bassama Abou Diaba składają się jego wieloletnie obsesje i fascynacje: badanie relacji między kulturami, ciałem, śmiercią i rytuałami przyniesionymi przez wojnę – powołanymi do zniszczenia ciała i ducha ludzi, ale też wymuszającymi na nich ogromną liczbę kreatywnych sposobów na przetrwanie.

W 1996 roku wróciła wojna, i upłynęło dużo czasu, zanim spotkałem moich przyjaciół podczas bombardowania – mówi artysta – Dokumentowałem nasze strategie na to, co robić, by uniknąć niebezpieczeństwa i nie dać się zabić. Ćwiczyłem np. jak upadać całym ciałem tak, by wyglądać jak zabity, ale nie zginąć. W 2000 roku wykrystalizowały się moje pomysły łączące relacje między kulturami, ciałem, śmiercią i rytuałami. Nowa strategia polegała na połączeniu tradycji i tożsamości. Tak, aby stworzyć szczególny smak i nowe znaczenie dla tego, czym jest istnienie pod bombami.

Wieloletni aktor, folklorysta i tancerz Teatru Tańca Maqamat w Under the Flesh łączy taniec, ruch i instynkt przetrwania, opisując nieustanną czujność człowieka znajdującego się w niebezpieczeństwie i zastanawia się, w jaki sposób powtarzanie się określonego rodzaju przemocy może wpłynąć na działania i reakcje tych, którzy przeżyją. Poprzez swój taniec twórca wyraża niewygodę i niepokój odczuwany przez wiele libańskich ofiar izraelskich okupacji. To te same uczucia, z którymi ludzie mierzą sie nadal w innych krajach Bliskiego Wschodu. Urodzony w klimacie nieustannej wojny Bassam Abu Diab wyjaśnia, jak stać się superbohaterem, wychowując się w narastającym deszczu odłamków. Ironiczna, osobista wizja wojny.

W projekcie realizowanym na rzecz dialogu międzykulturowego artyście towarzyszy Samah Tarabay, libański perkusjonista specjalizujący się w muzyce tradycyjnej, i ludowej oraz tłumaczka z arabskiego na angielski.

Trailerhttps://www.youtube.com/watch?v=YGbbwNdbcJg

***

Panel dyskusyjny o współczesnym tańcu arabskim

Pokaz filmu #2 TEHERAN

Bilety:

cały wieczór bilet 30 zł, I cz. wieczoru bilet 20 zł, II cz. wieczoru bilet 20 zł

***

O Festiwalu:

Zaproszeni w 2018 roku na Ciało/Umysł artyści stawiają sobie i nam osobiste pytania – bez oskarżeń, gotowych rozwiązań i jednoznacznych odpowiedzi. Mierzą się ze stereotypami, sięgają do bogatej tradycyjnej kultury swoich krajów po to, by mówić o ich współczesności. Zapisane w spektaklach indywidualne doświadczenie otwiera możliwość porozumienia opartego na empatii, pozwala zrewidować to, co znane. Jest punktem wyjścia do rozmowy zarówno o Europie i świecie arabskim, jak i o nas samych.

 

Artyści, czerpiąc z tradycyjnej muzyki swoich krajów, korzystając z nowych form sztuki tańca i performansu tworzą współczesną opowieść o tym, jak nowe wciąż spotyka się ze starym. Pośrednio przypomnimy też o obecnych problemach geopolitycznych. W pracach odnajdziemy napięcia panujące na Bliskim Wschodzie, skąd artyści pochodzą. Będziemy mówić o burzeniu starożytnych zabytków, o kruchości przedmiotów i ludzkiego życia, ale też o podwójności kultury, wygnaniu i nieobecności. Będziemy badać obszary, które konfrontują z iluzjami i nadziejami związanymi z twórczością, i te, które dotykają tematów podporządkowania, manipulacji i wzajemnej zależności. W czasie, kiedy wszystkie światła skierowane są na kobiety, my zobaczymy, jak w tym świecie radzą sobie mężczyźni.

 

Zatem: zorientuj się! – gdzie teraz tak naprawdę jesteś? Zorientuj się! – czy Wschód może być bliski? Zorientuj się! – jaka jest twoja orientacja? Rozejrzyj się wokół siebie! – zachowaj czujność wobec świata, zobacz co się wokół zmienia, wejrzyj w siebie, a może przeorientuj się, jeśli się zgubiłeś…

Edyta Kozak, dyrektor artystyczna

W programie XVII edycji Ciało /Umysł spektakle artystów z Tunezji / Francji, Libanu i Austrii, premierowe pokazy polskich artystów, walka taneczna i warsztaty z udziałem młodych artystów, panele dyskusyjne, spotkania z artystami, arabska kuchnia i muzyka.

Zorientuj się! Przyjdź na Ciało/Umysł

Dyrektor artystyczna: Edyta Kozak

Organizator: Fundacja Ciało/Umysł

Współorganizator: STUDIO teatrgaleria

Partnerzy: network apap – advancing performing arts project, program Unii Europejskiej „Kreatywna Europa”, Austriackie Forum Kultury w Warszawie, Instytut Francuski, Instytut Francuski w Polsce, Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, Samo Centrum Wszechświata, Hala Gwardii.

Patronat medialny: Chilli Zet, TVP Kultura, Didaskalia, Teatr, Aktivist, Notes na 6 tygodni, In Your Pocket,

E-teatr.pl, Teatralia.com.pl, TaniecPOLSKA.pl

Festiwal Ciało/Umysł jest współfinansowany ze środków M. St. Warszawa, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Więcej informacji o festiwaluwww.cialoumysl.pl

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 18:00

Warszawa, Teatr Studio, pl. Defilad 1

powiązane

Ludzie

Zespoły

Organizacje

Festiwale

Teksty

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close