Fot. Jakub Wittchen dla Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk.
Nowa inscenizacja wielkiego baletu Igora Strawińskiego – solo performans, będący podróżą przez odmienne stany świadomości Wacława Niżyńskiego, legendarnego tancerza i choreografa, zrealizowany na podstawie jego Dziennika oraz twórczości.
Dziennik Niżyńskiego wydał się twórcom spektaklu księgą snów, śnionych na jawie i gorączkowo zapisywanych. Analizując te sny, odkrywali pewien wewnętrzny świat, który nieustannie balansuje pomiędzy ekstazą i nicością, a jednocześnie przepełniony jest tęsknotą za dzieciństwem ludzkości, kiedy to ośrodkiem myśli było serce, wspólnota wyrastała z rytualnego tańca, a kontakt z Bogiem był tak bezpośredni jak z drugim człowiekiem. Dramaturgia tego świata znalazła zdumiewający odpowiednik w Święcie wiosny Strawińskiego. Ten utwór zdawał się czekać na interpretację poświęconą Wacławowi Niżyńskiemu. Święto wiosny jako Święto snów.
Jestem Bogiem w ciele. Wszyscy posiadają to uczucie, tylko nikt się nim nie posługuje. Ja się nim posługuję. Znam jego działanie. Kocham jego działanie.
Wacław Niżyński, Dziennik
premiera: 1 września 2013, Stary Browar, Studio Słodownia +3, Poznań
koncepcja, reżyseria, praca z procesem, światło: Sławomir Krawczyński
choreografia: Anna Godowska, Tomasz Wygoda
wykonanie: Tomasz Wygoda
muzyka: Święto wiosny Igora Strawińskiego w wykonaniu New York Philharmonic, dyrygent Leonard Bernstein, 1958
koncepcja kostiumów: Sławomir Krawczyński, Tomasz Wygoda, Anna Godowska
konsultacje merytoryczne: Jadwiga Majewska
realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Sławek Krawczyński – reżyser teatralny, dramaturg, scenarzysta i twórca filmów krótkometrażowych. Autor i realizator projektu badawczego pod nazwą Taniec śniącego ciała, którego celem jest zastosowanie metod psychologii zorientowanej na proces Arnolda Mindella oraz psychologii analitycznej C.G. Junga w praktyce tańca i teatru, realizowanego we współpracy z Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces w Warszawie. Laureat kilku nagród na festiwalach teatralnych w Polsce. Współzałożyciel i dyrektor artystyczny Teatru Bretoncaffe, w ramach którego zrealizował kilkanaście spektakli prezentowanych w Polsce, Francji, Niemczech, Estonii, Chorwacji, Słowenii, Słowacji, Rosji, Czechach i na Węgrzech.
Tomasz Wygoda – tancerz, aktor, pedagog, choreograf. W latach 1997 – 2003 Tancerz Śląskiego Teatru Tańca w Bytomiu. Występował m.in. w spektaklach Łumińskiego i Drzewieckiego (Polska), Henrietty Horn (Niemcy), Jonathana Hollandera (USA) i Paula Claydena (Wielka Brytania). Od 2007 współpracuje jako choreograf z Mariuszem Trelińskim i innymi reżyserami operowymi (m.in choreografie do spektakli: Borys Godunow Musorgskiego, Król Roger Szymanowskiego, Aleko Rachmaninowa i Jolanta Czajkowskiego, Orfeusz i Eurydyka Glucka, Turandot i Manon Lescaux Pucciniego, Jakoba Lenza Rihma, Halki Moniuszki, Latającego Holendra oraz Pierścień Wagnera.
Anna Godowska – tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego. W swoim dorobku ma choreografie zespołowe oraz prace solowe. Rezydentka Centre national de la danse w Paryżu, Centrum Maison Folie w Belgii oraz Choreographisches Zentrum NRW w Essen, stypendystka Mobile Academy, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Współzałożycielka Teatru Bretoncaffe. Jako choreografka współpracowała i współpracuje z artystami z innych dziedzin sztuki, m.in. z Katarzyną Kozyrą, Martą Górnicką w projekcie Chór kobiet. Kubą Czekajem. Od 2005 roku wspólnie ze Sławkiem Krawczyńskim realizuje projekt badawczo – artystyczny Taniec śniącego ciała, inspirowany metodologią Psychologii Zorientowanej na Proces Arnolda Mindella.
Pokaz w Centrum Inicjatyw Artystycznych we Wrocławiu odbywa się w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014.
Partner: Instytut Muzyki i Tańca
Więcej na stronie: www.polskaplatformatanca.pl
