Polonez z Molierem i Damą z łasiczką – o 23. Festiwalu Tańców Dworskich Cracovia Danza

Wszystkie nieszczęścia ludzkie, klęski, których tak pełno w historii, głupstwa polityków, przegrane bitwy — wszystko to pochodzi jedynie z niedostatecznej umiejętności tańca

Molier, Mieszczanin szlachcicem

Prezentacje festiwalowe rozpoczęły pokazy taneczne Damy, księżniczki i inne dwórki oraz Jak tańczono w dawnych wiekach, które miały miejsce na placu Jana Nowaka Jeziorańskiego przed Galerią Krakowską. Dzięki zaangażowaniu tej instytucji w realizację krakowskich imprez kulturalnych publiczność festiwalowa i klienci galerii mieli okazję zapoznać się z historią tańca dworskiego i uczestniczyć w krótkich warsztatach prowadzonych przez tancerzy baletu: Martę Yildriz i Łukasza Szkiłądzia. Powyższe prezentacje i warsztaty poprzedziły przedstawienie Szachów według Jana Kochanowskiego. Spektakl ten był już wielokrotnie prezentowany przez Balet Cracovia Danza, a jego kolejne realizacje cieszą się zawsze zainteresowaniem widowni. Mimo tego, że tym razem na programie artystycznym tego popołudnia piętno odcisnęły opady deszczu, publiczność dopisała licznie zasiadając przed sceną. Nowa, dla wielu osób nieoczywista przestrzeń dla pokazów baletowych, przyciągnęła widzów, dla których taniec dawny był całkowitym odkryciem.

Pierwszy tydzień festiwalu tradycyjnym pokazem na Rynku Głównym zakończył spektakl Pan Molier prosi do tańca w wykonaniu Baletu Cracovia Danza, Trupy Komedianty, uczniów polskich szkół baletowych, którzy brali udział w warsztatach masterclass Poznaj świat tańca barokowego, oraz z gościnnym udziałem mistrza tańca barokowego Pierre-François Dollé. Podobnie jak tydzień wcześniej, także 23 lipca pogoda nie oszczędziła organizatorom przykrych niespodzianek. Tym razem siła nawałnicy, która przeszła tego popołudnia nad Krakowem, zmusiła wykonawców do przełożenia prezentacji z sobotniego wieczoru na niedzielne przedpołudnie.

Spektakl Pan Molier prosi do tańca miał premierę w czerwcu w krakowskim Teatrze Varieté. W przedstawieniu, według scenariusza Romany Agnel, widać nawiązanie do trzech Molierowskich komedio-baletów. Publiczność odnaleźć w nim mogła takie znane sobie utwory taneczne tamtego czasu, takie jak marsz turecki Jeana Baptiste’a Lully’ego ze sztuki Mieszczanin Szlachcicem, czy Ballet Air des satyres Marc-Antoine’a Charpentiera z Chorego z urojenia. Przestawienie połączyło pokaz tańca barokowego z sal balowych i scen epoki Ludwika XIV, z fragmentami w stylu komedia dell’arte w wykonaniu Trupy Komedianty. Zgrabnie poprowadzona historia przykuwała uwagę widzów a zbiorowe sceny taneczne i dialogi aktorów były oklaskiwane gromkimi brawami. Po spektaklu odbyło się tradycyjne już wspólne tańczenie poloneza dla przypomnienia, że Polska stara się o wpisanie tego tańca narodowego na Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO.

Kolejne prezentacje festiwalowe miały miejsce w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Muzeum Książąt Czartoryskich. Pokaz zatytułowany Magiczne ogrody odwoływał się do typowych dla baroku plenerowych zabaw tanecznych. W przestrzeni nowo wybudowanej szklarni „Viktoria”, która klasycyzującym stylem nawiązuje do monumentalnych budowli ogrodowych z XIX wieku, pojawiły się ożywione posągi greckich bogiń, postaci mitologiczne oraz pasterze i pasterki, snując opowieść pełną wdzięku, żartów i flirtu. Założony w 1783 roku, najstarszy w Polsce Ogród Botaniczny to nowe miejsce dla festiwalowych prezentacji. Pokaz Baletu Cracovia Danza bardzo dobrze wpisał się zarówno w przestrzeń, jak i tegoroczny program kulturalny tej instytucji.

Ostatnia prezentacja, La Fortuna. Dama z łasiczką, zamykająca renesansową klamrą całość festiwalu, odbyła się w Muzeum Książąt Czartoryskich. Przedstawienie zostało oparte o oryginalne choreografie opisane w traktatach z epoki. Wykorzystano w nim również fragmenty widowiska baletowego Il Paradiso. Widzowie mogli poznać historię Cecylii Gallerani i namalowanego przez Leonarda da Vinci obrazu Dama z łasiczką, jak też zmienne losy dworu Sforzów przełomu XV i XVI wieku. Oba powyższe programy artystyczne zostały zarejestrowane przez Telewizję Kraków i w drugiej połowie roku pojawią się na antenie.

W pierwszym tygodniu festiwalu odbyły się także warsztaty tańca. W tym roku ich formuła została otwarta dla bardzo szerokiego grona odbiorców. Zorganizowano warsztaty francuskiego tańca renesansowego, poprowadzone przez Marie-Claire Bär Le Corre, dawnego tańca polskiego pod kierunkiem Leszka Rembowskiego i tańca barokowego, którego nauczał Pierre-Francois Dollé. Oferta ta została uzupełniona o adresowane do dzieci i młodzieży warsztaty plenerowe pod nazwą Kraków tańczy pod Wawelem, które prowadzili tancerze Baletu Cracovia Danza: Nikoleta Giankaki – taniec grecki, Małgorzata Nabrzeska – taniec hiszpański, Łukasz Szkiłądź – taniec francuski i Marta Yildriz – taniec włoski. Ponadto, odbyły się zajęcia o charakterze masterclass, których uczestnikami były młode adeptki i adepci polskich państwowych szkół baletowych z Gdańska, Łodzi, Poznania i Warszawy. Projekt lekcji mistrzowskich z tańca dawnego na trwałe wpisał się już w program festiwalu a w zajęciach wzięło udział kilkadziesiąt uczennic i kilku uczniów wspomnianych szkół.

23. Festiwal Tańców Dworskich Cracovia Danza cieszył się dużym zainteresowaniem publiczności. Nieco zmieniona formuła, wydłużony do dwóch tygodni czas trwania, nowe miejsca prezentacji przy podtrzymaniu tradycji występów na Rynku Głównym w Krakowie i w ważnych dla tańca miejscach miasta, ukazały potencjał tkwiący w pomyśle, który przyświecał powołaniu imprezy do istnienia 23 lata temu. W obliczu popandemicznych i finansowych problemów, które odciskają piętno na budżetach organizatorów imprez kulturalnych, w tym roku szczególnie ważna okazała się współpraca Baletu Cracovia Danza z Miastem Kraków, pozostałymi współorganizatorami i partnerami, która pozwoliła wykreować imprezę atrakcyjną dla uczestników i widzów.

***

Szachy według Jana Kochanowskiego

Reżyseria: Paweł Winsczyk
Inscenizacja i choreografia: Romana Agnel
Ruch pantomimiczny: Krzysztof Antkowiak
Scenografia, kostiumy: Monika Polak-Luścińska
Maski i rekwizyty: Maciej Luściński
Występujący: tancerze Baletu Cracovia Danza oraz Paweł Winsczyk (aktor)
Premiera: lipiec 2003, Kraków, w ramach IV Festiwalu Tańców Dworskich „Cracovia Danza”

Pan Molier prosi do tańca

Scenariusz i reżyseria: Romana Agnel
Reżyseria partii komediowych: Agnieszka Cianciara-Fröhlich
Choreografia: Dariusz Brojek
Oryginalne choreografie: Luis Pecour; przygotowanie: Marta Yıldız
Muzyka: Jean-Baptiste Lully i Marc-Antoine Charpentier
Kostiumy: Jan Polewka
Przygotowanie kostiumów: Elżbieta Wójtowicz-Gularowska
Rekwizyty: Jan Burnat
Maski: Jonathan Fröhlich
Występujący: tancerze Baletu Cracovia Danza, aktorzy Trupy Komedianty, mistrz tańca barokowego Pierre-Francois Dollé, uczniowie szkół baletowych uczestniczący w master class
Premiera: 7 czerwca 2022 roku, Kraków, Teatr Varieté

Dyrektor artystyczny Festiwalu: Romana Agnel
Organizator: Balet Cracovia Danza
Współorganizator: Fundacja Ardente Sole
Partnerzy: Konsulat Francuski w Krakowie, Instytut Francuski w Krakowie, Trupa Komedianty, High Enough Film Production, Galeria Krakowska, Ogród Botaniczny Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Narodowe, Air France, Restauracja Chimera

Patroni medialni: TVP 3 Kraków, TVP Kultura, Radio Kraków, Kraków Culture Karnet, Dziennik Polski, taniecpolska.pl, Magiczny Kraków

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

W artykule wykorzystano materiały prasowe organizatora i informacje ze strony internetowej Baletu Dworskiego Cracovia Danza.