Warszawa/ International Movement Festival U:NEW – DANCE HIGHWAYS, dzień 4: cia. Natxo Montero_danza (Hiszpania) „Urban Fallow-Barbecho Urbano” i filmy tańca

Unframed/Wojciech Mochniej, Iris Heitzinger, reż. Paweł Zawadzki/Polska/10’’50’

Taniec współczesny, popcorn, topielec, kobieta, benzyna i ogień. Unframed to film oparty na spektaklu tanecznym Framed/Uję(ci) w choreografii Wojciecha Mochnieja, przedstawiający szerokie spektrum emocji obecnych w burzliwym związku. Poznajemy parę od pierwszego papierosa, poprzez zauroczenie, pożądanie, poczucie wolności, trud rozstania i próbę wzajemnego wsparcia w powrocie do normalności. Unframed to kilka kadrów wyjętych z rzeczywistości, w których słowa trafiają na trzeci plan, dialog toczy się ciałem, a silne emocje mogą przybrać zarówno brutalną, jak i estetyczną formę.

Reżyseria: Paweł Zawadzki
Producent: Aleksandra Machnik
Produkcja: M7 Production
Producent wykonawczy: Krzysztof Sołek
Koprodukcja: Film Poland we współpracy z W&M Dance Projects
Występują: Wojtek Mochniej & Iris Heitzinger
Choreografia: Wojciech Mochniej
DOP: Michał Sosna
Montaż: Katarzyna Leśniak
Korekcja barwna i postprodukcja: Marcin Sokołowski
Muzyka: Wojciech Frycz
Film dofinansowany przez Miasto Kraków

Trailer: https://vimeo.com/334447542

Escape Room/Anna Bajjou/Barbara Bujakowska/Karol Miękina/16’15’’

Escape Room to adaptacja utworu choreograficznego w oryginale prezentowanego na scenie pt. Śniło mi się, że po nas został pusty pokój w choreografii i wykonaniu Barbary Bujakowskiej i Pauliny Wysockiej. Transformacja pracy w ruchomy obraz w aktualnej sytuacji politycznej i społecznej oraz wybór interpretacji roli Pauliny przez Karola Miękinę otworzyły nowe znaczenia i możliwości interpretacyjne. Projekt stanowi dadaistyczno-surrealistyczny obraz spotkania z Innym (Kapuściński, Levinas). Termin Inny można rozumieć na wiele sposobów oraz używać w różnych kontekstach, na przykład dla rozróżnienia płci, orientacji seksualnej, narodowości, wyznania czy nawet różnicy wieku (różnica pokoleń). Każde spotkanie z Innym jest zagadką, niewiadomą, tajemnicą i może powodować lęk i chęć ucieczki, pogardę ,a nawet nienawiść. Pojawia się złudzenie przestrzeni – przekonanie, że to co odległe jest inne, a im bardziej odległe – tym jeszcze bardziej inne. Ksenofobia według Herodota to choroba wystraszonych, cierpiących na kompleks niższości, przerażonych, że będą musieli przeglądać się w zwierciadle kultury Innych. Podbić, skolonizować, opanować, uzależnić – to odruch wobec Innych nieustannie powtarzający się w całej historii świata. Na samą ideę równości z Innym, umysł ludzki wpada bardzo późno, wiele tysięcy lat po tym, kiedy człowiek zaczął zostawiać ślady swojej obecności na ziemi. W obecnych czasach przybywa osób, mających problemy w zdefiniowaniu własnej tożsamości, w określeniu swojej społecznej czy kulturowej przynależności. Pojawiają się głosy nacjonalistów, rasistów, homofobów, którzy każą w Innym widzieć zagrożenie, wroga, przyczynę swoich męczących lęków i frustracji. Bujakowska, zarówno w tym, jak i innych projektach, postanawia poruszać społeczno-psychologiczne tematy w lekki i przystępny dla widza sposób.

Produkcja: Tuned Pictures dla MAD catalog
Koncept: Barbara Bujakowska
Reżyseria: Anna Bajjou
Choreografia: Barbara Bujakowska, Paulina Wysocka
Performens: Basia Bujakowska, Karol Miękina
Muzyka: Piotr Bolanowski
Reżyseria zdjęć i montaż: Hicham Bajjou
Studio: Bad Idea Studio

Projekt powstał w ramach programu stypendialnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci.

Anna Bajjou – architektka i artystka wizualna specjalizująca się w screendance, urodzona w Polsce. Choreografię dla kamery studiowała w the Place London Contemporary Dance School. Jako tancerka współpracowała z Janiną Rajakangas i była współzałożycielką zespołu tańca współczesnego Hoplaaa. Mieszkając w Maroku brała udział w projektach audiowizualnych kolektywu artystów skupionych wokół Starych Rzeźni w Casablance oraz Cinemaat Prod Aliego Essafiego. Jej filmy, zwłaszcza Bumelant i Soliści, pokazywane były na wielu międzynarodowych festiwalach screendance i video art. Dzięki wsparciu stypendium MKiDN Kultura w sieci stworzyła galerię internetową madcatalog.com oraz serię eksperymentalnych projektów wideo opartych na ruchu.

http://tunedpictures.com/

Barbara Bujakowska – tancerka, performerka, twórczyni niezależna, nauczycielka tańca. Absolwentka Institut for Dance Art/Anton Bruckner Universitat (Linz) oraz P.F.P w Salzburg Experimental Academy of Dance(SEAD). Laureatka Pierwszej Nagrody w konkursie TVP2 Dolina Kreatywna za spektakl solowy Swan….like. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Arts Station Foundation (Solo Projekt, Alternatywna Akademia Tańca). Od wielu lat prowadzi zajęcia taneczne, współpracuje z innymi artystami oraz tworzy własne prace z pogranicza teatru, performance-u i nowych mediów. Jej artystyczna twórczość już dwukrotnie została wyróżniona na Polskiej Platformie Tańca, a spektakle zapraszane są na festiwale zarówno w kraju jak i za granicą. Obecnie Barbara Bujakowska jest uważana przez krytyków za jedną z najzdolniejszych artystek w środowisku.

Karol Miękina – aktor, tancerz, choreograf. Studiował w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Były tancerz Polskiego Teatru Tańca – baletu poznańskiego oraz Bałtyckiego Teatru Tańca – Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Obecnie współpracuje z Teatrem Nowym oraz z Teatrem Bagatela w Krakowie. Występował na wielu festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce i za granicą. Grał i tańczył w spektaklach tworzonych przez takich artystów jak: Ohad Naharin, Ewa Wycichowska, Jacek Łumiński, Jo Strřmgren, Jan Peszek, Caroline Finn, Adolf Weltschek, Joseph Alter, Izadora Weiss, Cezary Tomaszewski, Janusz Skubaczkowski, Eryk Makohon, Maciej Kuźmiński, Antony McDonald, Ole Martin Meland, Barbara Bujakowska, Kaya Kołodziejczyk, Piotr Sieklucki, Wojciech Terechowicz, Aleksander Kopański, Wojciech Kościelniak, Michał Kotański, Paulina Wycichowska, Anna Rokita, Piotr Skalski oraz Włodzimierz Nurkowski. W karierze choreograficznej wyróżnić można jego dwa autorskie spektakle: Public space oraz Homo religiosus, które prezentowane były na wielu festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce. W 2014 roku został laureatem Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska.

bobleplastbarna/Silje Solheim Johnsen/Norwegia/12’47’’

Film oparty jest na spektaklu tanecznym o tej samej nazwie, w którym zaprezentowane są trzy parami. Projekt portretuje relację między rodzicem a dzieckiem. Żongluje się rolami rodzica, dziecka, kolegi i artysty. Poprzez taneczne negocjacje, fechtunek, kruchość i miłość jest widoczna. Film pozwala na jeszcze większą bliskość z tancerzami w porównaniu do spektaklu.

Choreograf: Silje Solheim Johnsen
Tancerki: Anethe Alfsvåg, Ella Maren Alfsvåg Jørgensen, Kristina Junttila, Vilja Junttila, Miriam Riise Bait, Iris Maria Bait
Muzyka: Aleksander Aarøen Pedersen
Scenografia i kostiumy: Mari Lotherington
Operator kamery: Carl Christian Lein Strørmer
Koprodukcja: Arctic Arts Festival.

Wspierany przez gminę Tromsø i Rådstua Teaterhus.
Wspierany przez Vårscenefes, forum for nordnorske dansekunstnere

Trailer: https://vimeo.com/599717707
https://vimeo.com/458985015

Silje Solheim Johnsen – norweska choreografka. Obecnie pracuje głównie z ludźmi w bliskich związkach jako performerami.

Lein Størmer jest wielokrotnie nagradzanym reżyserem, kompozytorem i muzykiem z Tromsø.

Solheim Johnsen i Lein Størmer współpracowali również przy tworzeniu innych materiałów filmowych do pracy S. Johnsens:
https://vimeo.com/453552648
https://vimeo.com/619926223
https://www.siljesolheimjohnsen.no/

Urban Fallow – Barbecho Urbano/cia. Natxo Montero_danza/Hiszpania – Kraj Basków/40 min

Barbechar. (de barbecho). Fallow v. t.. (od fallow, n.)
1. Orka lub uprawa ziemi przygotowująca ją do zasiewu.
2. Orać, bronować i rozbijać, jak ziemię, bez siewu, w celu uczynienia jej dojrzałą.
Stan odłogu pozwala zostawić za sobą pośpiech i obowiązki. Daje przyjemność poprzez samo bycie, oczekiwanie na coś, co się wydarzy lub nie wydarzy. Odłóg oznacza odpoczynek, potrzebę zmiany, wytchnienie, które poprzez odnowę pomaga stawić czoła codziennym zmaganiom.
Odpoczynek jest grą, a grać to znaczy leżeć odłogiem na duszy.

Kierownictwo artystyczne: Natxo Montero
Asystent reżysera: Pako Revueltas
Kreacja i wykonanie: Laia Vicens Cabrera (Eneko Galdos Etxaniz), Natxo Montero
Projekt oświetlenia i zdjęcia: Gabo Punzo
Kostiumy i scenografia: Natxo Montero

Specjalne podziękowania dla: AZALA kreazio espazioa, trangantDansa, L´animal a l’esquena, La Fundición Aretoa, Teatro Arriaga, Eneko, Fran, Nuria, Juanito y Lula, Alex, Neus, Eduard, Maria I., Luque Tagua, Olatz, Rubén.

Spektakl dotowany przez Departament Kultury Rządu Baskijskiego i program rezydencji w Teatrze La Fundición.

Natxo Montereo Matia – z wykształcenia elektryk, ale dość młodo wkroczył w świat profesjonalnego tańca, zaczynając jako baskijski tancerz ludowy, a następnie rozwijając się w kierunku tańca współczesnego i performance. Studiował w Brukseli, Lizbonie, Barcelonie. Jako performer współpracował z kilkoma zespołami: Organik, Steak Tartar, Pisando Ovos, Sofie Saller, Félix Ruckert Company, Cia Francoise Murcia, Cie Rialto Fabrik Nomade, Centro Coreográfico Galego, Colectivo RUeMANIAK i Cia Licenciada Sotelo. W 2008 roku stworzył własny zespół taneczny Natxo Montero _danza i zrealizował dwie prace Cudra-T i Carni di prima qualità, które zyskały wielkie międzynarodowe uznanie i otrzymały kilka nagród.

Eneko Galdos Etxaniz – studiuje systemy elektroniczne. Od najmłodszych lat zajmował się tańcem, najpierw tradycyjnym tańcem baskijskim, a później tańcem współczesnym. Dziś jest bardzo zainteresowany kontynuacją badań w ruchu. Jest profesjonalnym tancerzem baskijskiego folkloru. Obecnie pracuje jako nauczyciel tańca w Szkole Muzycznej w Bergara oraz jako tancerz w różnych zespołach. Jest jednym z założycieli Kimua Dantza Kolektiboa. Przez kilka lat był dyrektorem Zespołu Folklorystycznego Irrintzi, współpracował jako asystent choreograficzny z Zespołem Folklorystycznym Oin Arin z Lazkao. Obecnie jest tancerzem w różnych zespołach Aukeran, Natxo Montero_danza, Ertzak i Kimua Dantza Kolektiboa.

Wstęp wolny na wszystkie wydarzenia.

Wymagana rezerwacja zaproszeń: biuro@fundacjarozwojuteatru.pl

***

Program pierwszej edycji festiwalu będzie składał się ze spektakli artystów i artystek z Polski, Niemiec, Francji, Włoch, Norwegii i Hiszpanii, którzy poruszają się głównie w obszarze nowej choreografii i eksperymentu tanecznego, gdzie ważne jest budowanie oryginalnej koncepcji poprzez dialog i poszukiwanie eksperymentalnego ruchu i nieoczywistych interpretacji.

Ważnym elementem są również warsztaty i spotkania transnational meetings w ramach międzynarodowego projektu DANCE HIGHWAYS wspieranego przez Unię Europejską w programie Erasmus +. Projekt ten będzie realizowany do sierpnia 2022 roku i ma za zadanie wymianę dobrych praktyk między profesjonalistami i profesjonalistkami w dziedzinie tańca współczesnego i sztuk pokrewnych oraz podwyższanie kompetencji artystów i artystek tańca poprzez warsztaty taneczne różnych technik.

Kuratorka i dyrektorka festiwalu: Agata Życzkowska
Koordynatorka festiwalu: Adriana Liwara
Kierownik techniczny festiwalu: Bartłomiej Mamajek

Organizator festiwalu: Fundacja Rozwoju Teatru NOWA FALA – HOTELOKO movement makers

Współorganizator: Centrum Promocji Kultury Praga Południe

Projekt współfinansuje Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Komisja Europejska w programie Erasmus+, Instytut Cervantesa w Warszawie.

Partnerzy: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Teatr BAZA, La Galerie Chorégraphique/Carcassonne, La Fundición – Asociación Puertas Abiertas/Bilbao, L’ESPACE ASDC/Palermo, Davvi – Centre for Performing Arts/Norway, Theater der Klänge/Germany, Etxepare Basque Institute, Bodo 2024 European Capital of Culture, La Région Occitanie, Ville de Montauban, Tarn-et-Garronne-le département fr, Préfet de la région Occitanie, Ministry of Culture and Science of the State of North Rhine-Westphalia

Patronat honorowy: Instytut Włoski w Warszawie

Patronat medialny: TVP Kultura, portal taniecPOLSKA.pl, miesięcznik TEATR, portal e-teatr, portal teatralny.pl, kwartalnik TANIEC, portal Teatr dla Wszystkich, portal warszawa.ngo.pl, Notes Na 6 Tygodni NN6T

Wydarzenie na Facebook: facebook.com
Więcej informacji: fundacjarozwojuteatru.pl
English: fundacjarozwojuteatru.pl/en