Iza Szostak – tancerka i choreografka. Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie (2003) oraz Codarts − Rotterdam Dance Academy w Holandii (2008). Obecnie studentka Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas edukacji tanecznej w kraju i za granicą występowała w wielu przedstawieniach tanecznych. W 2005 roku brała udział w spektaklach Kompanii Primavera Dariusza Lewanowskiego (Ostatnie takie lato, Kofta).
W 2007 roku odbyła staż w Belgii w zespole Jana Fabre/Troubleyn. W Holandii współpracowała z takimi artystami, jak Michael Schumacher, Amy Raymond, Krisztina de Chatel i Felix Ruckert. Od 2008 roku współpracuje z zespołem Anna Holter + Company w Monachium.
W 2009 brała udział w festiwalu Urban Explorer w Dordrechcie, a także w projekcie O avesso, avesso Guilherme Botelho/Cie Alias podczas Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Cialo/Umysł w Warszawie. W 2010 roku uczestniczyła w projekcie Let’s dance Chopin w choreografii Marysi Stokłosy oraz stworzyła autorskie choreografie solowe Karmi go, Sprzężenie zwrotne i Grandpa-go.
Stypendystka programu „Młoda Polska” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007), holenderskiego Corrie Hartong Fonds (2006) oraz programu edukacyjnego Alternatywna Akademia Tańca w Poznaniu (2009/2010, „Stary Browar Nowy Taniec” koordynowany przez Joannę Leśnierowską − Arts Stations Foundation). W 2011 roku została rezydentką programu rezydencyjnego Solo Projekt w poznańskim Starym Browarze, realizując tu spektakl From culture to nature (opieka artystyczna Ornella Balestra i Luca Giacomo Schulte). W tym samym roku podczas festiwalu Ciało/Umysł odbyła się premiera spektaklu Edyty Kozak Folk? A ja się nie zgadzam m.in. z udziałem Izy Szostak. Wystąpiła ona także w projekcie Prolog Wojtka Ziemilskiego, opartym na rozbudowanych interakcjach z publicznością – Szostak, wraz z innymi wykonawcami, komunikowała się z nią za pośrednictwem słuchawek.
W 2011 roku wzięła również udział w najnowszym spektaklu tanecznym Kompanii Primavera Short story w choreografii Dariusza Lewandowskiego, inspirowanym opowiadaniem Panny z Wilka Jarosława Iwaszkiewicza. Przedstawienie było prezentowane także podczas cyklu Warszawska Scena Tańca w roku 2012. W tym samym cyklu Szostak pokazała swój premierowy spektakl The glass jar next to the glass jar,zrealizowany w duecie z Moniką Morawską. W październiku 2012 odbyła się premiera najnowszego projektu artystki, RE//MIX Merce Cunningham, zrealizownego w wyniku konkursu ogłoszonego wspólnie z Instytutem Muzyki i Tańca. Trwający od 2010 roku w komunie//warszawa cykl RE// MIX to premierowe produkcje odnoszące się do klasycznych dzieł, przede wszystkim z dziedziny teatru i tańca, a także literatury i filmu. Na remiks Szostak złożyły się metody pracy i przeanalizowane pomysły, a także zbiór choreograficznych cytatów ze spektakli Merce’a Cunningham’a (twórcy amerykańskiego post-modern dance).
Obecnie jest stypendystką wspieranego przez Unię Europejską międzynarodowego projektu dla młodych choreografów SPAZIO.
Od kilku lat Szostak zafascynowana pracą z osobami zawodowo nie związanymi z tańcem. W swojej praktyce powołuje się na ruch autentyczny, analizę ruchu Labana oraz elementy improwizacji Forsythe’a. Stale współpracuje z artystą wizualnym i eksperymentalnym muzykiem, Kubą Słomkowskim.
Znajduje dużą radość w uczeniu tańca i kompozycji ruchu, lubi śpiewać choć uważa, że nie umie. Improwizuje na scenie i w życiu, od lat marzyo podróży do Nowej Zelandii.
Od 2013 roku Szostak należy do Centrum w Ruchu – zrzerzenia związanych ze stolicą choreografów. CwR to przestrzeń dla sztuk performatywnych w Warszawie, która powstała z inicjatywy Fundacji Burdąg. Mieści się w budynku byłego gimnazjum udostępnionego przez Urząd Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy w ramach projektu Wawerska Strefa Kultury. Odbywają się tu próby do spektakli, warsztaty oraz przedpremierowe pokazy prac. Jest to pierwsza udana próba stworzenia stałego miejsca pracy dla niezależnych choreografów w stolicy.
