Lublin/DanceWork in progress: Lubelski Teatr Tańca „Stalking Paradise” – chor. Külli Roosna, Kenneth Flak

Niech staną się bezradni jak dzieci,

ponieważ słabość jest wielka, a siła jest niczym.

W chwili narodzin człowiek jest słaby i wiotki,

w chwili śmierci – twardy i sztywny.

Gdy drzewo rośnie, jest delikatne i łamliwe,

kiedy usycha i marnieje, umiera.

Twardość i siła to towarzysze śmierci.

Giętkość i słabość są przejawami życia.

To, co zatwardziałe, nigdy nie wygra.

Stalker, Andriej Tarkowski

Czy naprawdę chcielibyście, aby spełniły się wasze najskrytsze pragnienia?

Stalking Paradise to spektakl pod kierunkiem norwesko-estońskiego duetu choreografów Külli Roosna/Kenneth Flak, w którym tancerze Lubelskiego Teatru Tańca oraz Pracowni Fizycznej z Łodzi wspólnie poszukują odpowiedzi na pytania o wiarę. W co wierzymy? Dlaczego wierzymy w to, co robimy? Dlaczego tak trudno jest pogodzić ze sobą różne przekonania? Rozmaite elementy wiary poddane są analizie w spektaklu, zarówno poprzez ruch, jak i dźwięk oraz tekst: dogmatyzm, płynność, zmiana, stabilność, adaptacja. Na jakiej podstawie podejmujemy nasze decyzje? Podejmujemy działania, aby wypełnić społeczne oczekiwania czy raczej kierując się przede wszystkim własnymi przekonaniami? Jak rozpoznajemy różnicę pomiędzy tymi dwiema opcjami i czy w ogóle istnieje między nimi jakaś istotna różnica?

Stalking Paradise

Koncepcja i choreografia: Külli Roosna, Kenneth Flak

Wykonanie: Aleksandra Klimiuk, Beata Mysiak, Anna Żak, Ryszard Kalinowski, Wojciech Kaproń, Wojciech Łaba,

Produkcja: Centrum Kultury w Lublinie, Instytut Muzyki i Tańca

Premiera: 13 września 2014

Spektakl realizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu „Zamówienia choreograficzne 2014”.

***

DANCEwork in progress

„Work in progress” (produkcja/spektakl w toku) to formuła prezentacji twórczości na etapie tworzenia spektaklu. To moment, w którym artysta decyduje się na zaproszenie widza do swojego intymnego, skrywanego na co dzień  świata i uchyla rąbka tajemnicy na temat swojego nowego, nie rzadko w bólach powstającego, dzieła.  Decydując się na ten, mogłoby się zdawać, szalony gest artysta z jednej strony pragnie po prostu zachęcić odbiorcę do przyjścia na premierę rozbudzając w nim potrzebę zobaczenia ostatecznie wypracowanej wersji. Z drugiej jednak strony oczekuje on także czegoś od widza: opinii, reakcji, czasem… wsparcia.

Lubelski Teatr Tańca postanowił umożliwić miłośnikom sztuki tańca uczestniczenie w tym niezwykłym momencie dla każdego artysty. W ramach projektu organizatorzy zapraszają na serię spotkań towarzyszących powstawaniu spektakli w ramach rezydencji organizowanych przez LTT w Centrum Kultury. Organizatorzy zachęcają do przyjścia, podpatrywania i zadawania pytań.