Autor: Julia Hoczyk

Pomimo braku wsparcia ze strony władz miasta – poza spektaklem dla dzieci żaden projekt taneczny nie otrzymał dofinansowania na rok 2009 – już po raz trzeci (tym razem dzięki Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego) odbył się w Warszawie przegląd taneczny poświęcony wyłącznie improwizacji. Na tle innych imprez z dziedziny tańca współczesnego SIC! wyróżnia się przede wszystkim określonym profilem. Bardziej lub mniej przypadkowe zestawienie spektakli, poddane próbie uporządkowania w postaci tematu przewodniego ustępuje tu miejsca precyzyjnie wyznaczonej problematyce. Dodatkowo każda edycja podporządkowana jest innemu leitmotivowi, były nimi kolejno: motywy improwizacji, rola intuicji w procesie twórczym, wreszcie motto z Becketta: „Zatańcz. Potem...

Znikoma wciąż liczba przekrojowych opracowań i monografii  – łączących ze sobą refleksje na pograniczu sztuk plastycznych/wizualnych, performance art, teatru i tańca – sprawia, że Corpus Jan Fabre Luka van den Driesa jest na polskim rynku wydawniczym pozycją wyjątkową.   Flamandzki artysta Jan Fabre jest znakomitym przedstawicielem obszaru „pomiędzy”, na którym krzyżują się rozmaite tworzywa, środki ekspresji i dziedziny artystycznej kreacji. To pola przenikania, interferencji i rezonansu, tworzące gęstą sieć linii o wielu punktach stycznych. Zakreślane wzory skojarzeń i odwołań przecinają się pod tak wieloma kątami, że uchwycenie ich wszystkich wydaje się właściwie niemożliwe. Dlatego Luk van den Dries, profesor teatrologii na uniwersytecie w Antwerpii, wykładowca podyplomowych studiów...

Mimo że Gdański Festiwal Tańca w 2009 roku odbył się po raz pierwszy, sama inicjatywa nie jest nowa, łączy w sobie zarówno idee Bałtyckiego Uniwersytetu Tańca (przede wszystkim konkurs Baltic Movement Contest i włączenie do udziału uczestników z krajów nadbałtyckich), Gdańskiej Korporacji Tańca (inicjatywa Leszka Bzdyla i jego wieloletnie kierownictwo artystyczne) – która od 2002 raz lub dwa razy w roku prezentowała spektakle artystów trójmiejskich i zaproszonych gośc – oraz projektów Gdańskiego Teatru Tańca. Kuratorką nowej odsłony festiwalu została Katarzyna Julia Pastuszak, koordynatorka działań teatralnych w klubie „Żak” i ostatnich edycji GKT. Rozmach festiwalu imponuje, lecz i budzi wątpliwości – w ciągu dwóch tygodni odbyły się: konkurs, konferencja naukowa, warsztaty taneczne...

Wrocław słynie jako miasto tętniące życiem kulturalnym, przyjazne nie tylko osobom młodym, lecz przede wszystkim – ciekawym świata, otwartym na inne kultury i style życia. Odbywa się tu wiele imprez, aktywne są interesujące placówki, działają niepowtarzalne osobowości. W tej obfitości giną niekiedy imprezy znane mieszkańcom Wrocławia, lecz mało obecne w świadomości widzów ogólnopolskich. Należą do nich cykliczne przeglądy o charakterze taneczno-performatywnym Wibracje Taneczne1 oraz coroczny, interdyscyplinarny festiwal Mandala, o podobnym profilu. Przedsięwzięcia te możliwe są dzięki działalności niezwykłego pasjonata tańca współczesnego i performansu, Adama Kamińskiego. Tej wiosny Mandala Performance Festival odbył się po raz szósty. Edycja została okrojona do dwóch dni, a dotychczasowe, typowo offowe przestrzenie zastąpiło...

Teatr – tekst – taniec – narracja Prezentacje Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie, od kilku lat porządkują wyraziste motywy przewodnie, które niwelują charakterystyczne dla wielu festiwali wrażenie „wszystoizmu” lub niekonsekwencji programowej. Po inspiracjach sztukami plastycznymi przyszła kolej na inspiracje literaturą. Choć już pierwsze skojarzenie dwu odrębnych dziedzin może zapowiadać intrygujące zderzenie form, przy uważnym przyjrzeniu się zarówno samemu hasłu, jak i programowi trzynastej edycji, staje się jasne, że sprawa jest wielce złożona. Po pierwsze, teatr dramatyczny w jego nowożytnej wersji – która odeszła od rytualnych źródeł widowiska oraz równorzędności wszystkich środków ekspresji, z czym zetknąć się można było w teatrze (ale i dramacie!) antycznym –...

Mottem czerwcowego Ciała/Umysłu było przenikanie się kultur i współpraca międzynarodowa, dlatego zaprezentowano zarówno twórców z Europy, jak i z Azji. Zaproszono także polskie tancerki, które tworzą i pracują zagranicą: Helenę Gołąb (Hiszpania), Magdalenę Chowaniec (Austria) oraz Magdalenę Reiter (Słowenia). Różnorodność pokazów okazała się zaletą i tworzyła wrażenie w pełni świadomego wyboru. Tancerz z Tajlandii (Pichet Klunchun), dziennikarz z Hong-Kongu, który porzucił swój zawód na rzecz tańca (Dick Wong), zadziwiająca mieszanka Bollywoodu i popkultury europejskiej (Big in Bombay), spektakl odwołujący się jednocześnie do stylu country i estetyki niewysublimowanego striptizu (Hold your horses Magdaleny Chowaniec); zaskakująca wizja świata, w którym rzeczy, słowa...