Autor: Agnieszka Rutkowska

04.11.2016 Agnieszka Rutkowska

Po pół wieku okazał się złoty – recenzja baletu „Złoty Wiek” transmitowanego z Teatru Bolszoj

16 października 2016 roku rozpoczął się nowy sezon transmisji z moskiewskiego Teatru Bolszoj. Otworzył go spektakl Złoty Wiek Jurija Grigorowicza do muzyki Dmitrija Szostakowicza, którego pierwowzór stanowi klasyczny przykład radzieckiego baletu. Prapremierowa wersja choreograficzna już w pierwszym sezonie została zdjęta z afisza przez cenzurę ze względu na muzyczne odniesienia do modnych ówcześnie tańców, uznawanych w Związku Radzieckim za burżuazyjne. Balet wskrzeszono z sukcesem dopiero pół wieku później. Co się zmieniło przez te 50 lat?

25.07.2016 Agnieszka Rutkowska

(Re)kreacje Polskiego Baletu Narodowego – VII edycja „Kreacji”

Kreacje VIII składają się z miniatur choreograficznych zarówno uczestników kilku już edycji: Roberta Bondary Take Me with You, Anny Hop Muv, Jacka Tyskiego Just a Thought, Pauliny Jurkowskiej Trans, Lachlana Phillipsa Corp Us, Viktora Banki Wings & Walls, Kurusza Wojeńskiego Fate recycling, jak i tegorocznych debiutantów: Lorenza Albertiego Facets of Freedom, Łukasza Tużnika 2 Be One i Bartosza Zyśka Equilibrium. U wszystkich artystów można było zauważyć dużą staranność w reżyserii świateł, które rysowały scenę i wyznaczały zakres ruchu tancerzy. Widoczna była tendencja do dobierania muzyki współczesnej, w tym również tej popularnej czy elektronicznej.

11.07.2016 Agnieszka Rutkowska

Horror baletowy, czyli „Frankenstein” w choreografii Liama Scarletta

Liam Scarlett należy do przedstawicieli młodego pokolenia angielskich choreografów, obok Wayne’a McGregora czy Christophera Petera Wheeldona. Jest stypendystą Baletu Królewskiego, dla którego przygotował Asphodel Meadows (2010), Sweet Violets (2012) i The Age of Anxiety (2012). W swoich baletach łączy ekspresję tańca z żywiołowością przedstawianej historii, a jego postacie są wielowymiarowe i wiarygodne. Zawsze starannie dobiera muzykę. Zgodnie z angielską tradycją, jego najnowszy balet stanowi adaptację powieści Mary Shelley Frankenstein. Opowiada o moralności, potrzebie miłości, przyjaźni i zrozumienia.

27.05.2016 Agnieszka Rutkowska

Pokaz mistrzów czyli „Don Kichot” w Teatrze Bolszoj – recenzja spektaklu transmitowanego z Moskwy

Transmitowana w tym roku w cyklu Bolshoi Ballet Live choreografia Fadejeczewa została wystawiona w odświeżonej scenografii, której autorem jest wielce zasłużony, niedawno zmarły artysta, Walerij Lewental. Dekoracje pozostają klasyczne i mają za zadanie wyłącznie ilustrować miejsce akcji. Ich jasne barwy podkreślają  pogodny nastrój baletu. Kostiumy pozostają w kolorystyce strojów hiszpańskich tancerzy, a więc w tonacji czerwono-czarnej z białymi elementami. Tancerki wykorzystują wachlarze i kastaniety, a męska część zespołu odgrywa swoje role z płachtami torreadorów bądź gitarami.

31.03.2016 Agnieszka Rutkowska

„Spartakus” Grigorowicza, czyli walka o wolność – recenzja baletu retransmitowanego z Teatru Bolszoj

Podczas marcowej retransmisji widzowie mieli okazję zobaczyć Spartakusa w choreografii Jurija Grigorowicza. To jeden z najbardziej znanych spektakli Teatru Bolszoj, stanowiący wizytówkę zespołu i obecny na scenie nieprzerwanie od 1968 roku. Jakie środki wyrazu są niezbędne, aby uzyskać tak ponadczasowe dzieło? Pytanie jest tym bardziej zasadne, jeśli weźmie się pod uwagę, że poprzednie opracowania choreograficzne Spartakusa, leningradzkie Leonida Jakobsona z 1956 roku i moskiewskie Igora Mojsiejewa z 1958 roku, nie odniosły większego sukcesu.Dopiero trzecia wersja, owoc ścisłej współpracy kompozytora Arama Chaczaturianai choreografa Jurija Grigorowicza, zyskała przychylność publiczności. Inspiracją do stworzenia baletu była historia powstania niewolników w Rzymie pod wodzą Spartakusa,...

05.02.2016 Agnieszka Rutkowska

„Poskromienie złośnicy” Maillota, czyli równouprawnienie – recenzja baletu transmitowanego z Teatru Bolszoj

Podczas styczniowej transmisji widzowie mieli okazję zobaczyć Poskromienie złośnicy w choreografii Jeana-Christophe’a Maillota, spektakl przygotowany na zamówienie specjalnie dla Teatru Bolszoj. Jak zespół, który prezentuje głównie rosyjską i radziecką klasykę poradził sobie z całkiem odmienną stylistyką baletową? W swojej inscenizacji francuski choreograf nie odszedł zbyt daleko od fabuły komedii Szekspira. Szlachcic z Padwy, Baptista, ojciec dwóch panien na wydaniu, próbuje znaleźć dla nich odpowiednich mężów. Dziewczęta mają skrajnie różne temperamenty. Starsza córka, Katarzyna, ma silny charakter, jest nieznośna i złośliwa, a młodsza, delikatna Bianka – uprzejma i posłuszna

24.01.2016 Agnieszka Rutkowska

„Poskromienie złośnicy” to spotkanie dwóch osobowości – z Jeanem-Christophem Maillotem rozmawia Agnieszka Rutkowska

Czym różni się Pana inscenizacja Poskromienia złośnicy od wersji Johna Cranko? Główna myśl baletu i jego wydźwięk są inne. Wydaje mi się, że moja inscenizacja jest nieco subtelniejsza. Oddaliłem się od Szekspirowskiej historii, zwłaszcza jeśli chodzi o scenografię, staram się wyraźnie pokazać, że nie chodzi tu o poskromienie kobiety przez mężczyznę (wizja nie do zaakceptowania w dzisiejszych czasach), ale o spotkanie dwóch wyjątkowych osobowości. Dalsza interpretacja należy do widzów…!

21.12.2015 Agnieszka Rutkowska

Najsmutniejsza historia miłości – recenzja „Damy kameliowej” transmitowanej z Teatru Bolszoj

W tegoroczne mikołajkowe popołudnie Teatr Bolszoj zaproponował widzom na całym świecie transmisję spektaklu Dama kameliowa Johna Neumeiera. O pozwolenie na realizację tego baletu ubiegają się najlepsze sceny świata, a zgodę otrzymują jedynie nieliczne. Dama kameliowa powstała w 1978 roku dla Marcii Haydée, brazylijskiej tancerki, i dyrektor Baletu Stuttgarckiego. Ta latynoamerykańska primabalerina przez wiele lat była niedoścignioną interpretatorką roli najsłynniejszej francuskiej kurtyzany, Małgorzaty Gautier. W swojej kreacji łączyła subtelność gry aktorskiej z niezwykłą techniką taneczną. W Operze Paryskiej tę partię tańczyły takie gwiazdy jak Agnès Letestu i Aurélie Dupont. W moskiewskiej wersji spektaklu z partią tą zmierzyła się Swietłana Zacharowa.

03.12.2015 Agnieszka Rutkowska

Nie wszystko złoto, co się świeci – recenzja spektaklu „Klejnoty” George’a Balanchine’a retransmitowanego z Teatru Bolszoj

Prapremiera Klejnotów (Jewels) miała miejsce w 1967 roku w Nowym Jorku. Po raz pierwszy wykonał tę choreografię New York City Ballet. Inspiracją dla Balanchine’a do stworzenia tego spektaklu była wizyta we francuskim domu jubilerskim (Van Cleefa i Arpelsa), po której gruziński artysta zdecydował się zaprezentować trzy najważniejsze etapy rozwoju tańca klasycznego jako trzy drogocenne kamienie. Odmienna wrażliwość estetyczna każdej z epok została oddana poprzez dobór odpowiedniej muzyki i stylistyki ruchu.

27.10.2015 Agnieszka Rutkowska

Szaleństwo ściśle kontrolowane – recenzja baletu „Giselle” Teatru Bolszoj transmitowanego na żywo

Tegoroczny sezon transmisji przedstawień baletowych z moskiewskiego Teatru Bolszoj otworzyła 11 października 2015 roku Giselle – dzieło należące do tanecznego kanonu. Ten klasyczny balet jest uwielbiany przez widzów na całym świecie. Jednak czy ów klejnot wciąż zachwyca? Czy nadal posiada tę samą moc przyciągania? Czy jego treść jest zrozumiała dla współczesnej publiczności? […] W swojej wersji Grigorowicz zachował klasyczne pas, wzbogacając jednocześnie poszczególne partie o dynamiczne przejścia i przebiegnięcia. Styl rosyjskiego twórcy charakteryzuje się solowymi popisami, które niekiedy wymagają od tancerzy predyspozycji wręcz akrobatycznych. Wstawki pantomimiczne pozostały niezmienione, w założeniu miały być jak najbardziej tradycyjne, podobnie jak scenografia i kostiumy.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close