Poznań: Polski Teatr Tańca „Trucizna” – chor. Marta Ziółek

Polski Teatr Tańca wraz z Martą Ziółek, jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich choreografek, która taniec łączy z praktykami życia codziennego, modą i popkulturą, zapraszają na spektakl Trucizna.

TRUCIZNA

– Co dla ciebie oznacza tańczenie? 

– Wszystko. To wszystko, co mam. Kiedy tańczę, mogę pozwolić sobie na bycie kimś.

– Kim?

– Kimś innym, niż normalnie. 

– Kim?

– Najlepszą możliwą gorszą wersją siebie.

– Wierzysz w raj?

– Kiedy tańczę, czasem wydaje mi się, że mam ten haj.

– Twój najgorszy koszmar?

– Nie móc się ruszać, stracić czucie.

– Co byś zrobiła, gdybyś nie mogła tańczyć?

– Chciałabym zniknąć.

TRUCIZNA odsyła do średniowiecznych epidemii tanecznych, których różne odmiany zdefiniowano w XIX wieku jako choreomania. Etymologicznie choreomania łączy greckie słowa choros (taniec) oraz mania (szaleństwo), nazywając w ten sposób spontaniczne, niekanoniczne i niewygodne dla władzy ruchowe manifestacje ciał w przestrzeni publicznej. „Taneczne zarazy” miały miejsce w średniowiecznej Europie, ale w spektaklu umieszczone zostają w aktualnym, społecznym kontekście. Przewijają się tu więc nawiązania do Climaxu Gaspara Noé czy do rejwowych szaleństw, o których lider zespołu Prodigy, Keith Flint, śpiewał w piosence Poison.

Choreograficznie TRUCIZNA nawiązuje do pozascenicznych tańców społecznych (social dancing), mających moc budowania fizycznej wspólnoty i ruchowej empatii – podczas zgromadzeń, protestów w przestrzeni miejskiej czy w klubach. Pracując z grupą tancerzy Polskiego Teatru Tańca, Marta Ziółek (choreografia) i Anka Herbut (teksty i dramaturgia) badają taniec jako pasję i zatrucie. Obserwują, jak materializują się w poszczególnych ciałach i w ich osobistych historiach. Przemieszczają się pomiędzy perspektywą indywidualną, a grupową dynamiką. Przyglądają się, jak ze zbiorowiska indywidualności taniec wytwarza grupę, stając się kolektywnym doświadczeniem.

Choreografia i reżyseria: Marta Ziółek

Asystent choreografki, współpraca choreograficzna: Wojciech Grudziński

Teksty i dramaturgia: Anka Herbut

Muzyka: Lubomir Grzelak

Wizualizacje: Rafał Dominik

Kostiumy: Tomasz Armada

Reżyseria świateł: Aleksandr Prowaliński

Zdjęcia, wideo: Karolina Sobel

Asystentka spektaklu: Paulina Jaksim

Współpraca choreograficzna przy scenach voguingowych: Magdalena Marcinkowska

Współpraca choreograficzna przy scenach krumpowych: Piotr ZONTA Król

Tańczą i współtworzą: Amy Basely, Evelyn Blue, Kacper Bożek, Julia Hałka, Paulina Jaksim, Patryk Jarczok, Katarzyna Kulmińska, Dominik Kupka, Paweł Malicki, Daniel Michna, Michał Przybyła, Adrian Radwański, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Emily Wong-Adryańczyk

Obsługa spektaklu: Adriana Cygankiewicz, Przemysław Gapczyński, Piotr Grywaczewski, Zuzanna Majewska, Grzegorz Potocki, Daniel Wiśniewski

Producent: Robert Chodyła

Produkcja: Polski Teatr Tańca

Partnerzy medialni: „Vogue”, www.e-poznan.pl, www.kulturapoznan.pl, „Gazeta Wyborcza”

Wsparcie medialne: www.taniecpolska.pl

Partner: Koleje Wielkopolskie

Bilety

Premiera odbywa się w ramach Roku Szyderców – cyklu programowego Polskiego Teatru Tańca, zaplanowanego na 2020 rok, będącego czasem wyzwolenia przez śmiech oraz doceniania roli humoru w życiu i teatrze.