Dancing Poznań 2016/XIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca: Polski Teatr Tańca „Kroniki czasu przyszłego”

Dancing Poznań 2016 – święto tańca, którego organizatorem jest Polski Teatr Tańca, w tym roku odbywające się w dniach 20-27 sierpnia 2016 – to dwa wydarzenia XXIII Międzynarodowe Warsztaty Tańca Współczesnego oraz XIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca. W ramach tegorocznego XIII Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca zaprezentowane zostaną najnowsze spektakle czternastu choreografów. Podczas Festiwalu w trakcie Dancing Poznań 2016 swoje realizacje przedstawi Polski Teatr Tańca. Paweł Malicki pokaże spektakl Kroniki czasu przyszłego. Kroniki czasu przyszłego to dwuczęściowy spektakl, w skład którego wchodzą dwie choreografie Pawła Malickiego: Przedmiot myśli oraz Żywa Historia. Pierwsza część inspirowana jest poezją Zbigniewa Herberta (Przedmioty oraz Studium przedmiotu) i podejmuje temat ograniczeń, jakie narzucają człowiekowi otaczające go przedmioty. Żywa Historia to osobisty spektakl poświęcony małej polskiej miejscowości, z której pochodzi młody choreograf oraz opowiadający o jej niezwykłych mieszkańcach.

Żywa Historia

„Książę Bolesław, król późniejszy Bolesław Chrobry, wybrał się z licznym swym orszakiem w okolicę dziką, stanowiącą gęstwinę nieprzebytą, lasów i zarośli pełną, otoczoną jezior wodami i bagnami. Nagle, w miejscu dziś zwanym Skulską Kępą psy, które w łowach pomocnymi były, poczęły ujadać. Po poszukiwaniach długich oczom łowczych ukazał się widok przedziwny. W gęstwinie leśnej dojrzeli Boską Matkę i psy warujące, co skomleniem oddawały jej pokłon. Książę Bolesław dwór i siebie cudownej Panience ofiarował. Na tym świętym miejscu kaplicę polecił wybudować, wokół której osada powstała, od skomlenia psów nazwana Skomskiem. Ludzie tutaj dobrzy żyją, historią i wiarą przesiąknięci, a z ziemią tą więzią osobliwą związani. W miejscu tym cudem naznaczonym świat ujrzał człowiek energiczny, wybitny i honorowy, Buszkiewicz Henryk, mąż Haliny. Miłośnikiem Skulskiej Kępy był niezrównanym, jak i przyrody tutejszej i historii lokalnej. W czasach trudnych dla Ojczyzny naszej dokonał czynu bohaterskiego. W dniu pamiętnym, 11 listopada roku 1956 z cokołu w punkcie centralnym Skulska usunął gwiazdę pięcioramienną, radzieckiego okupanta symbol. Na tym miejscu znamiennym orła umieścił, którego ojciec jego, kowal mądry, z masy żelaznej wytopił i na wolnej Polski wizerunek przekuł. Wielką jego sympatyczką i godną następczynią jest Kochaniecka Armela, kobieta przedsiębiorcza, wykształcona i energii niezwykłej pełna. Społeczna ta działaczka niestrudzenie misję swoją pragnie szczególnie wśród młodych wypełniać. Każdemu młodzikowi otworzy mały skarbiec historii lokalnej, Pamięci Izbę, co po starej plebanii na Skulskiej Kępie prowadzi. Przekonania jest, iż to tutaj, w Warzymowie, wsi małej, co ma dwustu mieszkańców, w małym domku obok zameczku starego urodziła się Rzepicha, Rzepką inaczej zwana. Dwójce tej znakomitej zasługami swoimi dorównuje kobieta dostojna i elegancka, Halina Wyderska, historyczka z zamiłowania i profesji. Czterdzieści lat pasję swoją przelewała na kolejne pokolenia skulskiej dziatwy. A wiedzę swą obszerną w postaci literatury dla ogółu pozostawia. W pięknie przyrody skulskiej rozkochana, a zamiłowanie to w fotografii oddaje. Taka to kraina. Mała ojczyzna. Bogata w legendy, tradycje i historie, które żywe są, bo w ludzi bogate.”

(Legenda o ludziach ze Skulska, P.M.)

Przedmiot myśli

Przedmioty martwe są zawsze w porządku i nic im, niestety, nie można zarzucić. Nie udało mi się nigdy zauważyć krzesła, które przestępuje z nogi na nogę, ani łóżka, które staje dęba. Także stoły, nawet kiedy są zmęczone, nie odważą się przyklęknąć. Podejrzewam, że przedmioty robią to ze względów wychowawczych, aby wciąż nam wypominać naszą niestałość.

(Przedmioty, Zbigniew Herbert)

masz teraz
pustą przestrzeń
piękniejszą od przedmiotu
piękniejszą od miejsca po nim
jest to przedświat
biały raj
wszystkich możliwości
możesz tam wejść
krzyknąć
pion – poziom

uderzy w nagi horyzont
prostopadły piorun

możemy na tym poprzestać
i tak już stworzyłeś świat
(…)

(Studium przedmiotu, Zbigniew Herbert, fragment)

Choreografia i reżyseria: Paweł Malicki
Muzyka:
Żywa Historia: Krzysztof „Wiki” Nowikow
Przedmiot myśli: John Kander, Maurice Yvain, Herb Weiner, Tomaso Albinoni, Agostino Steffani, Arca, Kenji Kawai, Vincenzo Bellini, Meredith Monk (opracowanie: Krzysztof „Wiki” Nowikow)
Multimedia: Daniel Stryjecki
Kostiumy/scenografia: Adriana Cygankiewicz
Światła: Ewa Garniec
Śpiew: grupa wokalna Złocista Jesień
Wiolonczela: Agnieszka Kowalczyk
Skrzypce: Sławomir Jarmołowicz
Szepty: Agata Skwarczyńska

Tańczą i współtworzą:
Żywa Historia: Andrzej Adamczak, Agata Ambrozińska – Rachuta, Adriana Cygankiewicz, Fabian Fejdasz, Agnieszka Fertała, Zbigniew Kocięba, Bartłomiej Raźnikiewicz, Katarzyna Rzetelska

Przedmiot myśli: Urszula Bernat – Jałocha, Fabian Fejdasz, Agnieszka Fertała, Zbigniew Kocięba, Katarzyna Kulmińska, Teresa Dias Manjua, Marcin Motyl, Adrian Radwański, Sandra Szatan, Emily Wong, Daniel Stryjecki/Paweł Malicki

Organizacja produkcji: Katarzyna Anioła
Kierownik techniczny: Grzegorz Okupniak
Realizacja światła: Mariusz Porada, Przemysław Gapczyński
Realizacja dźwięku i video: Zuzanna Majewska, Mateusz Rogaliński
Inspicjent: Mariola Hendrykowska
Garderobiana: Jolanta Jurak

Premiera: 29 i 30 kwietnia 2016 roku, godz. 20.00
Miejsce: Hala MP2 na Międzynarodowych Targach Poznańskich

***

Program XIII Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca Dancing Poznań

XXIII Międzynarodowe Warsztaty Tańca Współczesnego

Strona Dancing Poznań 2016: www.dancing.ptt-poznan.pl