Rafał Dziemidok – tancerz, choreograf, pedagog. Pracę zawodową na polu tańca rozpoczął w 1992 roku w Bard College w Stanach Zjednoczonych jako student wydziału Drama/Danc. Następnie współpracował z Teatrem Dada von Bzdülöw Leszka Bzdyla i Katarzyny Chmielewskiej, nieistniejącym już Gdańskim Teatrem Tańca Wojciecha Mochnieja i Melissy Monteros oraz Compagnie Yvette Bozsik z Budapesztu. Równolegle ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Gdańskim, porównawcze studia konstytucyjne i Wydział Praw człowieka na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim (CEU) w Budapeszcie.
Od 1997 roku jako niezależny twórca Dziemidok realizuje prace solowe i duety. Wymienić tu można takie prace, jak takie jak Odlot-Przylot (1998); Serce Spawarki(2000), Tak, tak, tak, tak (2001); Brudny Róż (2004)i duety (z Patrycją Kujawską, Sny o Wełnianej Rzece z Magdaleną Jędrą, 2000). Równocześnie prowadzi eskperymenty taneczne, uczestnicząc w projektach interdyscyplinarnych z udziałem innych tancerzy, muzyków, rzeźbiarzy, artystów video i pisarzy (np. w ramach warszawskiego cyklu „Noc Poetów”).
Jako tancerz i choreograf Dziemidok współtworzy niezależne produkcje teatralne: Trzy postaci w postaci postaci (reż . Edward Wojtaszek), Strzałka Czasu (reż. Dorota Brodowska) i filmowe: Sen o kanapce z żółtym serem (reż. Daniel Dyzma-Kozakiewicz), Frames (reż.Rafał Dziemidok, Szymon Rogiński, taniec: Kaya Kołodziejczyk).
W 2004 artysta wznowił współpracę z Teatrem Dada von Bzdülöw. W ciągu ostatnich kilku lat bierze udział dwu spektaklach tej grupy, tj. tańcząc Kilka błyskotliwych spostrzeżeń (à la Gombrowicz) (2004) i Faktor T (2008) w reżyserii Leszka Bzdyla. Ostatni spektakl przygotowany został w choreografii zbiorowej, a Dziemidok jest jednym jej współtwórców. Przy powstaniu przedstawienia grupa współpracowała z amerykańską artystką Bethany Formica. Faktor T. został uznany za spektakl roku w branżowej ankiecie tanecznej za rok 2009 przeprowadzonej przez portal NowyTaniec.PL (wskazuje to na jego swoista bezkonkurencyjność, jako że przygotowany został w roku poprzednim w stosunku do czasowego zasięgu ankiety).
Od 2005 wraz z Anką Jankowską, tancerką i choreografką oraz Ewą Garniec, reżyserką światła współtworzy warszawską Grupę Artystyczną Koncentrat. Z grupa zrealizował do tej pory następujące spektakle: 2moreless (duet z Anką Jankowską, 2005); Potańcówka (spektakl z udziałem pasjonatów tanga, 2006); Powiedz mi, że wyglądam bosko (duet z Anką Jankowską, 2006); Nawrotnik (solo Magdaleny Jędry, 2007); Królik, śmierć i konkurs ujeżdżenia (autorskie solo, 2008). Dwa ostatnie zostały w ankiecie czasopisma „Teatr” wskazane jako najlepsze spektakle taneczne roku 2008, natomiast 2moreless (w formie pokazu dvd) i Królik… zaprezentowano w ramach Polskiej Platformy Tańca 2008. Ostatni spektakl Koncentratu, Orzech/Wiewiórka (2010) przygotowany został kolektywnie z nową grupą współpracowników.
W 2007 dla Polskiego Teatru – Tańca Baletu Poznańskiego przygotował spektakl Tragedia – Medea, autorską adaptację dramatu Eurypidesa we własnej choreografii i reżyserii.
Artysta aktywny jest również na polu tanecznej improwizacji – współpracuje z warszawskim kolektywem improwizatorskim Melba, powstałym z inicjatywy Ilony Trybuły, oraz bierze udział w projektach poświęconych improwizacji, m.in. cykl improwizowanych spotkań tancerzy i muzyków Randka w ciemno („Stary Browar Nowy Taniec na Malcie” 2008).
W 2011 roku szwedzki choreograf Daniel Almgren Recén przygotował dla niego solo Dance(Rafał). Przedstawienie Dance(Rafał) jest częścią serii spektakli tego choreografa, która uwidacznia Taniec i Tancerza w ich czystej postaci. Seria skupia się również na relacji performera w stosunku do jego ciała, ruchu a także najbliższego otoczenia. Solo Dziemidoka pokazywane było m.in. w ramach I edycji Warszawskiej sceny Tańca (2011) oraz w przestrzeni Ufer_Studios podczas Festiwalu Ausufern w Berlinie (2013).
W tym samym roku artysta wziął również udział w spektaklu Edyty Kozak i Rolanda Rowińskiego Folk? A ja się nie zgadzam z udziałem warszawskich twórców. Choreografka i reżyser umieszczają tu problem folkloru w szerszym kontekście tożsamości narodowej, zderzając osobiste doświadczenia tancerzy oraz doświadczenia z obszaru dziedzin sztuki, którymi się zajmują.
W lipcu 2012 w ramach IV Gdańskiego Festiwalu Tańca odbyła się premiera Lamentacji Grupy Artystycznej Koncentrat w reżyserii i choreografii Dziemidoka. To przedstawienie multidyscyplinarne łączące w sobie języki teatru, opery i tańca (wykonawcami są aktor, śpiewaczka i tancerka), w duchu tzw. „nowego tańca”; eksponując zarówno umiejętności , jak i osobowość oraz osobiste profile wykonawców.Bezpośrednimi inspiracjami dla Lamentacji jest twórczość Williama Firbanka, Notatki o campie Susan Sontag, oraz legendarne solo Marthy Graham, Lamentation. Spektakl był pokazywany także w ramach XI Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł.
Pod koniec maja 2013 w Berlinie (Ufer_Studios) miał miejsce pokaz work in progress najnowszego spektaklu artysty, pr Moje życie we łzach (My life in tears), przygotowywanego pod szyldem Grupy KONCENTRAT. Tytuł roboczy przedstawienia wyraża ideę użycia tańca jako narzędzia do opowiadania konkretnych historii o ludzkim życiu. Projekt poszukuje wspólnego miejsca dla potrzeby zachowania abstrakcyjnego aspektu języka ruchu a narracjami pochodzącymi z ciał/postaci stworzonych przez wykonawców. Praca powstaje w ramach programu rezydencyjnego realizowanego w Berlinie przez Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Mica Moca i Ufer_Utudios.
Rafał Dziemidok jest laureatem wyróżnienia za „krytyczny i ironiczny stosunek do tańca”, które przyznało jury Międzynarodowych Prezentacji Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu (1998), oraz pierwszej nagrody w kategorii „ruch sceniczny” Warszawskiwego Festiwalu Sztuki Estradowej 2000. Otrzymał również stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007). Brał udział w polskich platformach tańca: taniec.pl (2003), Polskiej Platformy Tańca (2008 i 2010), oraz w pokazach Roku Polskiego w Niemczech i Roku Polskiego w Izraelu. W ankiecie portalu Nowytaniec.PL nominowany został w kategorii „najlepszy tancerz 2008”. Spektakle autorstwa Dziemidoka i z jego udziałem prezentowane były podczas festiwali tanecznych i interdyscyplinarnych na całym świecie. W 2010 konceptualny spektakl Kra, przygotowany przez Dziemidoka wspólnie ze szwajcarską artystką Nicole Seiler pod szyldem Koncentratu, został zakwalifikowany top 10 na rok 2011 przez Aerowaves −międzynarodową sieć prezenterów i festiwali tańca. Dzięki temu Kra była prezentowana m.in. w ramach Performing Arts Market w Tokio czy podczas przeglądu SpringForward! w Lublanie.
Jako choreograf spektakli dramatycznych współpracował z wieloma teatrami w kraju, tj. Teatr Ludowy w Nowej Hucie, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, oraz teatrami warszawskimi: Nowym Praga, Studio, Powszechnym i Ateneum. Współpracował m.in. przy tworzeniu przy spektaklach takich jak Opowieści 11 Katów (reż. Łukasz Czuj, 1999), Matka (reż. Grzegorz Wiśniewski, 2003), Roberto Zucco (reż. Giovanny Castellanos, 2008), Niebezpieczne związki (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, 2003), Miastomania (reż. Jan Peszek, 2005), Bal pod Orłem (reż. Zbigniew Brzoza), Powrót do domu (reż. Barbara Sas-Zdort, 2008).
