Maria Stokłosa – choreografka i tancerka. Ukończyła choreografię w School for New Dance Development (SNDO) w Hogeschool voor de Kunsten w Amsterdamie oraz wydział tańca współczesnego w London Contemporary Dance School at The Place. W latach 2006 – 2008 współpracowała z choreografem Jeremy Wade’em. Biorąc udział w jego spektaklach Glory oraz And pulled out their hair…, występowała między innymi w Berlinie, Nowym Jorku, Brukseli, Barcelonie, Buenos Aires i Kopenhadze. Tańczyła także w Project Zero Point (chor. Sara Shelton Mann), Die Zauberflote Mozarta (chor. Min Tanaka); B.O.B. The Final Cut (chor. Dick Wong; Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego Ciało/Umysł w Warszawie, 2008), Sex me not (chor. Aitana Cordero), Vivienne (chor. Lea Anderson), Bach Bench (chor. Jonhathan Lunn).
W ostatnich latach w swojej pracy twórczej artystka wykorzystuje różnorodne metody tanecznej improwizacji, przygotowując przedstawienia i biorąc udział w spektaklach całkowicie improwizowanych oraz powstałych w oparciu o improwizację strukturalną. Uczestniczyła w spektaklach improwizowanych z takimi artystami jak Makiko Ito (Japonia/Holandia), Maria Mavridou, Unfinished Company (Holandia/Polska), Janusz Stokłosa i Orkiestra Symfoniczna w Łodzi oraz Krakowie, a także Kolektyw Melba, którego, wraz z Iloną Trybułą, jest współtwórczynią. Przygotowuje również projekty o powtarzalnej choreografii. Zrealizowała kilka autorskich spektakli tanecznych – Vacuum (zakwalifikowane do udziału w Polskiej Platformie Tańca 2008 w Poznaniu), Fall in D oraz Prawa półkula (we współpracy z Arts Stations Foundation/Starym Browarem w Poznaniu). Jej ostatnia choreografia, Zatańczmy Chopina, miała swoją premierę podczas polskiego dnia na Expo 2010 w Szanghaju. Przedstawienia artystki cechuje laboratoryjność i nastawienie na eksperymentowanie z podstawowymi tworzywami i wyznacznikami tańca/performance‘u, takimi jak ruch, przestrzeń, czas, tempo oraz rytm.
Stokłosa jest również autorką prac o charakterze interdyscyplinarnym: filmu Burdąg (m. in. prezentacja polskiej młodej sztuki Nova Polska, Lille 2001), performance’u Spotkanie 1 (Festiwal Temps D’Image w Warszawie, 2006), projektu site-specific X Apartments (Nowy Teatr w Warszawie, 2010) – oba powstałe we współpracy z artystką wizualną, Julią Staniszewską. Prowadzi Dom Pracy Twórczej Burdąg, umożliwiający (nie tylko) polskim artystom tańca skupioną pracę nad spektaklami, a także prowadzenie treningów warsztatowych. Wspólnie z Iloną Trybułą jest założycielką i realizatorką projektu edukacyjnego Laboratorium Improwizacji, odbywającego się w Centrum Łowicka w Warszawie od roku 2008. W ramach Laboratorium mają miejsce intensywne warsztaty z reprezentantami nurtu tanecznej improwizacji z Polski i z zagranicy (m.in. Rafał Dziemidok, Aitana Cordero).
